In het eerste stuk van de klim tref ik mijn companen. Ze zijn al zo bezig met klimmen dat ze me niet voorbij zien flitsen.
In de klim zit ik net voor een massale valpartij. Achter me moet bijna iedereen afstappen, ik heb nog net geluk.
Gert komt boven. Zelden iemand zo verbaasd zien kijken. Gert is nog op zoek naar de stoeltjeslift of de alternatieve route naar de top. Die is er dus niet.
Na de Bosberg volgt het lange stuk naar beneden naar de finish. Zit in een goede groep, maar blijk zelfs daar nog over te hebben. (40+)
Na 2 minuten rolt Carina over de streep. Een paar minuten later Gert en Beuk. Wederom kijkt Gert verrast, want dacht vooraan te zitten.
De opmerking hoe voelt het nou om een keer de beste te zijn wordt met hoongelach begroet. De legende van Geraardsbergen is geboren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten