Tour des Gladioles II - Voorbeschouwing II

ZEIST - De redactie van DDODG heeft haar meest ervaren verslaggever op pad gestuurd voor een interview met Gradley Wiggingsbarth, de enige coureur die in het lopende wielerseizoen in actie kwam tegen alle deelnemers aan de Tour des Gladioles II. Wigginsbarth moet in staat worden geacht om een indicatie van het vormpeil van de favorieten te geven.

 Wiggingsbarth: "De coureur met wie ik de wielvormige degens het vaakst gekruist heb dit seizoen is Olympisch kampioen Alexandre Zwienokourov. In de aanloop naar Tilff-Bastogne-Tilff hebben we een keer getraind op de Holterberg. Zwienokourov reed daar hard naar boven maar wat veel meer pijn deed was zijn gebeuk op het vlakke stuk tegen de wind in op weg naar de basis van ons trainingskamp. In het begin kon ik nog wat schuilen achter zijn brede Kazachterhoekse rug maar na verloop van tijd moest ik zijn wiel loslaten. Zijn eindsprint met zichzelf heb ik van ver mogen aanschouwen. Hij won deze sprint met overmacht en ging vol vertrouwen de Ardennen in. Tijdens Tilff-Bastogne-Tilff toonde Zwienokourov zich aan het publiek. Hij kwam keer op keer met grote voorsprong boven en pakte derhalve veel punten voor het bergklassement. Naarmate de dag vorderde, bleek gelukkig voor de concurrentie dat Zwienokourov toch een dagje ouder wordt. Op La Redoute kwam ik verrassend aan kop te liggen maar werd ik door materiaalpech weer teruggeworpen. Op de volgende helling, in Sprimont, zakte Zwienokourov door het spreekwoordelijke ijs en moest hij mij en zijn andere concurrenten enige voorsprong toestaan. Op de slotklim, die door de organisatie ná de finish was gelegd, wist ik zelfs een gat van enige minuten te slaan en toch de eindwinst in deze klassieker naar me toe te trekken. Dit gaf mij een zetje in de goede richting en toen wist ik zeker dat ik de Tour de France kon winnen. Al met al zie ik Zwienokourov tijdens de Tour des Gladioles in staat om een top-vier klassering te behalen. Zijn eindsprint, daalcapaciteiten, parcourskennis en een uitstekende materiaalverzorging zijn sterke punten die het verschil kunnen maken. Zwieno heeft maar één zwakte en dat is zijn leeftijd. Hij heeft deze lang kunnen handhaven op 29 maar moest er dit jaar toch ineens aan geloven. Een renner van 40 kan nog leuke dingen laten zien, maar kan hij dit ook een hele week? We gaan het meemaken.

 De tweede renner die het tegen me heeft mogen opnemen is Beukink. Op een mooie dag in juli reden wij samen over klassiek Geldersch grondgebied met een uitstapje naar Het Buitenland, de Elterberg. Mijn indruk van Beukink is dat de vier jaren overzee hem geen windeieren hebben gelegd. Hij bleek, ondanks een jetlag van hier tot Washington D.C., nog elk klein weggetje te kennen en precies op de juiste momenten met akelige tempoversnellingen zijn wieltjeszuigers te kunnen tarten. Precies op het steilste stuk van de Elterberg wist Beukink het tempo op te voeren. Ik zat toen nog met het mezelf opgelegde regime dat voorschreef te passen wanneer mijn hartslag boven een zeker niveau uitkomt. Inmiddels zou me dat niet meer overkomen en was ik zonder problemen meegesprongen. Beukink heeft me namelijk diverse trainingstips gegeven waardoor ik op een compleet andere manier de wielersport ben gaan benaderen. Mede daardoor heb ik de Tour de France dit jaar kunnen winnen. Zoals ik al zei heeft Beukink de Amerikaanse jaren goed verteerd. Je merkt aan alles dat hij klaar is voor weer een grote zege. Ook zijn materiaal is in optimale conditie. Het Zwaard III is voorzien van enkele extra herkenningstekens. De schade van de Mortirolo-afdaling is hersteld. Wie kan Beukink van de zege afhouden?

Dan hebben we natuurlijk nog Nahuiz. Nahuiz heeft een rookgordijn opgetrokken dit seizoen. Zowel de Holterberg-training als Tilff-Bastogne-Tilff heeft hij aan zich voorbij laten gaan. Er zou sprake zijn geweest van een mysterieuze blessure maar er wordt gefluisterd dat Nahuiz (afgestudeerd fietsenmaker) tijd nodig had om te sleutelen aan nieuw materiaal. Onlangs doken beelden op van Nahuiz die op een boodschappenfiets, in wielertenue maar met sandalen aan, Zuidfrans middengebergte onveilig maakte (http://dedoodofdegladiolen.blogspot.nl/2012/07/tour-de-mont-aigoual.html). Het is nog niet bekend met welk materiaal Nahuiz de Ventoux op wil. Helaas zijn de reglementen niet erg strikt. Het enige wat niet mag is een niet-elektrische hulpbuitenboordmotor maar verder kan hij in principe elk vlaggeschip van stal halen. Om de concurrentie zand in de ogen te strooien verscheen hij onlangs gewoon op de Bekende Gele Gazelle Bouwjaar 1999, inmiddels voorzien van GPS, cadansmeter en andere opvallende beelschermen in de cockpit, aan de start van een afmattende trainingstocht over onder andere de Gevreesde Italiaanse Weg. Ik wist niet wat ik meemaakte toen ik Nahuiz zonder al teveel problemen het nakijken gaf en glorieus als eerste bovenkwam. Ik ben weliswaar een uitstekend klimmer maar Nahuiz heeft natuurlijk een zekere reputatie als het om bolletjes gaat. Het vermoeden bestaat dat Nahuiz deze dag heeft gebruikt om voor zichzelf de bevestiging te krijgen dat de Gazelle voor het klimwerk toch echt minder geschikt is dan de boodschappenfiets. We zullen tot 1 september moeten wachten om te zien wat er uit de Hoge Hoed van Nahuiz komt. Vertegenwoordigers van de grote fietsfabrikanten houden hun adem in. De wetenschap is zeer geinteresseerd. Is dit Het Allernieuwste Nieuwe Wielrennen?"

Gradley, hartelijk dank voor je als altijd verfrissende blik op de stand van zaken in het hedendaagse topwielrennen en wij van DDODG wensen je veel succes bij de Tour des Gladioles II. Na winst in Parijs-Nice, het Critérium Dauphiné, de Tour du la France en de Olympische tijdritmedaille behoor je tot de topfavorieten!