Dubbelnerds

Wat een gelijkenis.....

Steve "Wingert 7" Ballmer en Gance "MS Gold partner" Armstront

Amerikaans onderzoek? Aan mijn spreekwoordelijke hoela:

Met dank aan de veelgeprezen vertaalmachine http://translate.google.com legt uw verslaggever een staaltje flinke wartaal bloot:

Snow Leopard beats consequent Wingert 7 in vele algemene prestaties gebieden. Wingert 7 alleen in geslaagd om Snow Leopard overtreffen in de Dalen benchmark in deze test.
De tests werden uitgevoerd door dr. NA House van DDoDG.

Testomgeving:

De test machine is een 58cm Shimano Ultegra gebaseerd aluminium werkpaard met een 2,5-GHz Intel Core 2 Duo, 4GB RAM en een 512MB Nvidia GeForce 9600M GT videokaart.
Snow Leopard koos een Trek frameset. Wingert 7 de voorkeur aan een nederlands ontwerp "Gazelle".

Beide systemen waren de ondersteuning van een 3 Gbps SATA-interface, met 8 MB cache geheugen, en spinnen op 90 bpm.

De tester koos Wingert 7 64-bit als Apple beweert Snow Leopard is nu een zuivere 64-bit besturingssysteem met de meeste van de ingebouwde applicaties gebouwd met 64-bits code.

Bospatrijs weet wel raad met sneeuwluipaarden

Snow leopard (2): performance comparison

Al eerder werd op DDODG geschreven over de 'Snow leopard', de indrukwekkende renner uit het hooggebergte van Rijswijk. De naam 'Snow leopard' werd aanvankelijk toegeschreven aan oud-Tourwinnaar M. Sindurain. Diepgaand onderzoek heeft echter uitgewezen dat de snow leopard hoort bij A. Zwienokoerov.
Amerikanen (bekend van hun betrouwbare onderzoek) hebben recent een studie gedaan gedaan naar de prestaties van Snow leopard vergeleken met het net in het peloton verschenen Wingert 7.
Conclusie: bijna op alle terreinen is snow leopard Wingert de baas.

Een citaat uit het onderzoek:











Snow Leopard consistently beats Wingert 7 in many general performance areas. Wingert 7 only managed to outdo Snow Leopard in the dalen performance benchmark in this test.
The tests were performed by Dr. N.A. House from DDoDG.

Testing environment:

The test machine is a 58cm Shimano Ultegra based aluminium workhorse with a 2.5GHz Intel Core 2 Duo, 4GB of RAM, and a 512MB Nvidia GeForce 9600M GT video card.
Snow Leopard chose a Trek frameset. Wingert 7 preferred a dutch design "Gazelle".

Both systems were supporting a SATA 3Gbps interface, having 8MB of cache memory, and spinning at 90 bpm.

The tester chose Wingert 7 64-bit as Apple claims Snow Leopard is now a pure 64-bit OS with most of its built-in applications being constructed with 64-bit code.

Lees het volledige onderzoek op http://www.winmatrix.com/forums/index.php?/topic/26546-windows-7-vs-snow-leopard-performance-comparison/

De Romeinen (2)

Al eerder werd op DDODG geschreven over 'De Romeinen', een vroeger volk dat zich graag met het wielrennen laat associeren. Maar is het wielrennen inderdaad een Roomse sport? Zijn oorsprong zou zijn gesitueerd in streken die indertijd deel van het Romeinse Rijk uitmaakten, met Oudenaerde als epicentrum. Diepgaand onderzoek heeft echter een einde gemaakt aan dit hardnekkige misverstand en uitgewezen dat de oude Grieken, voor wie de pelgrimstocht naar Delphi maar een saaie bedoening was, al dikwijls op de fiets richting het Orakel trokken om onderweg even de Olympus mee te pakken. Dit gebruik is later gechristianiseerd.

Een citaat uit het onderzoek:

Gedurende de heerschappij van het Romeinse Rijk, dat het christendom als officiële godsdienst had, zijn vele heidense gebruiken opgenomen in de nieuwe godsdienst om de onderwerping te bespoedigen. Zo ook het rondje om de tempel bovenop de Olympos. Deze tempel, waar de Grieken aanvankelijk zonnegod Helios aanbeden, werd omgebouwd tot katholieke kerk. Romeinen plaveiden de wegen met kinderkopjes; restpartijen werden in België gedumpt. Over deze wegen organiseerden de overheersers de eerste ‘rondjes om de kerk’. Het idee was dat er 40 rondjes gefietst werden, dat iedereen zich daarna in de kroeg een stuk in de kraag zoop, en vervolgens gewoon naar huis ging. Vanwege het succes van dit concept – het Orakel stierf een stille dood – hebben de Romeinen het ook in andere delen van het Rijk ingevoerd.

Lees het volledige onderzoek op: http://www.deoudegrieken.gr/rituelen/wielrennen/rondje_om_de_tempel

De Garzelli (2)

Al eerder werd op DDODG geschreven over 'De Garzelli', het indrukwekkende stalen ros van wielrenner G. Evans. De naam 'Garzelli' werd aanvankelijk toegeschreven aan oud-Tourwinnaar S. Garzelli. Diepgaand onderzoek heeft echter uitgewezen dat de garzelli al bij hongerige Bredanaars in zwang was. Via een omweg is de garzelli toch weer in de wielerwereld terechtgekomen.

Een citaat uit het onderzoek:

Een trendy en sfeervol restaurant midden in het gezellige centrum van Breda. Onlangs is het restaurant volledig gerestyled en op smaak gebracht. Het authentieke pand met haar warme inrichting staan in combinatie met het heerlijke eten garant voor een gezellige avond uit.

Lees het volledige onderzoek op: http://www.charelli.nl/home.htm

Het Zwaard (2)

Al eerder werd op DDODG geschreven over 'Het Zwaard', het indrukwekkende stalen ros van wielrenner E. Beukink. De naam 'Zwaard' werd aanvankelijk toegeschreven aan oud-Tourwinnaar M. Indurain. Diepgaand onderzoek heeft echter uitgewezen dat het zwaard al bij Romeinse wielrenners in zwang was. Via een omweg is het zwaard toch weer in de wielerwereld terechtgekomen.

Een citaat uit het onderzoek:

De bloemen en de daaraan gekoppelde uitspraak zijn niet willekeurig gekozen of bij toeval gekozen. In de tijd van de Romeinen werden de roemruchte Gladiatoren gevechten gehouden. Twee zwaardvechters vochten in een arena letterlijk om de dood of de gladiolen. De overwinnaar werd na afloop bedolven onder gladiolen. Gladiool komt namelijk van het Latijnse woord Gladius en dat betekent zwaard. De bloem heeft ook een zwaardvormig uiterlijk en heet dan ook wel zwaardlelie. Sindsdien symboliseren gladiolen kracht en overwinning.

Lees het volledige onderzoek op: http://www.voorbeginners.info/bloemen/gladiolen.htm

Tour 2010 voor echte klimmers

Welingelichte bronnen dicht bij het organiserend comite van de Grote Zomerronde hebben de redactie van DDODG laten weten dat deze Tour er eentje voor de echte klimmers zal worden. Desalniettemin is uit de verkregen informatie nog niet echt op te maken waar en wanneer de ronde zal plaatsvinden. Een op de kopieermachine van de Koppie Koppie in Rijswijk gevonden kaartje suggereert dat er in de zuidelijke Alpen en de Vaucluse in Frankrijk gereden zal worden. Tegelijkertijd lijken enkele in een bar opgevangen gesprekken te duiden op het Italiaanse hooggebergte, met namen als Sommeiler en Stelvio. De organiserende organisatie zelve laat nog niet veel los. Het antwoordapparaat van voorzitter Zwienenkopf klinkt als een Duitse wals: "Nufenenpass, Furkapass, Grimselpass". De favoriet voor de titel 'Wielerkenner van het Jaar 2009', Gance Armstront, spreekt zijn indrukwekkende topografische kennis aan en weet meteen: "Dit zijn de langste klimmen die in Europa zijn te vinden. Laat maar komen, ik ben er klaar voor!"

Voortbestaan Venlose kapsalon aan zijden draadje

Het doek lijkt definitief te vallen voor kapsalon De Gekuifde Grasparkiet in Venlo. Eigenaar Dirk Scharinga is niet langer in staat om zijn balans aan te vullen. Scharinga - self-made barbier, filantroop en sportliefhebber - begon na de Mulo een loopbaan als scharen- en messenslijper. Hij rolde in het kappersvak toen hij eind jaren negentig door Mapei werd aangenomen om de benen van de wielrenners te scheren. Daar leerde hij ook VdB (foto) kennen, die later één van zijn twee vaste klanten zou worden.
De kapsalon lag al langere tijd onder vuur. Klanten zeggen dat ze gedwongen werden om een haarvolumeschuimspuitbuis bij de knipbeurt af te nemen. Ongeoorloofde koppelverkoop, zo oordelen toezichthouders. Ondertussen riep Humberto Tan, luis in de pels van de kapperswereld, alle gedupeerden op om de spoeling uit het haar te wassen. Dat overleefde VdB niet. Een tijdens zijn wielercarriere zorgvuldig aangemaakte bloedprop schoot driemaal door zijn lijf en bleef in het verkeerde gat steken. Hij overleed tijdens een welverdiende vakantie. Voor De Gekuifde Grasparkiet betekent de dood van VdB een flinke inkomensderving en de vermoedelijke nekslag.

DuBBelgangers

**Bob de Beuker**********Beuk de Bouwer

Dubbelgert

Gert Jan "tomatensoep" Theunisse en Gert Jan "Alpe d'Huez" Theunelbarts

Dr Dubbel

Erik "Dr Ferrari" Hulzebosch en Raul "Schlager" Nahaussler

Dubbelgangers (bis)

Sandor "werldkampjoen" Zwienokourov en Gerrie "Atari" Kneet

Dubbelgangers (editie 2009)

mac os x "een staart van 20 cm" leopard










alexander "besturingssysteem" zwienokourov

De Garzelli

De Garzelli is een hoefdier uit de onderfamilie der echte antilopen (Antilopinae). Er zijn ongeveer vijftien soorten, waaronder de Thomsongarzelli. Ze komen voor in de drogere graslanden, savannes en woestijnen van Afrika, Arabië en Zuidwest- & Centraal-Azië tot in India. De naam garzelli komt van het Arabische woord "ghâzal", wat zowel "snel", "sierlijk" als "raszuiver" betekent. De garzelli's worden meestal allemaal in het ene geslacht Garzella geplaatst, maar vanaf de jaren '90 van de twintigste eeuw begon duidelijk te worden dat dit geen natuurlijke, monofyletische groep was. Als resultaat daarvan zijn de geslachten Eudorcas en Nanger, waartoe enkele van de bekendste garzelli's behoren, van Garzella afgesplitst. Ook nu nog is Garzella waarschijnlijk geen natuurlijke groep. Er zijn drie groepen soorten binnen het geslacht, die waarschijnlijk twee monofyletische geslachten vormen.

Garzelli's zijn sierlijke dieren, met dunne poten, een lange hals en gedraaide hoorns. De vachtkleur is meestal zandkleurig of rossig met een witte onderzijde. Ze leven vaak in kuddes en eten het liefst ruwe, makkelijk verteerbare planten en bladeren.

Garzelli's spelen een belangrijke rol in verschillende religies en in legendes.

Sneeuwluipaard

Het sneeuwluipaard, ook wel sneeuwpanter of Zwienokou genaamd, behoord tot de familie van de katten, ze komen voor in Midden-Azië. Daar leeft hij op hoogten van 3.000 tot 5.000 meter.

Met zijn totale lengte van 1,85 meter (inclusief een staart van 20 cm) is hij maar iets kleiner dan het luipaard. De vacht heeft een witachtig kleur met zwarte stippen. Met zijn dichte, zachte vacht is hij aangepast aan een leven op de rotsen in de kou en in de sneeuw. In de zomer veranderen de zwarte stippen langzaam maar zeker in rode bolletjes. Kenners hebben het sneeuwluipaard ook in de varianten egaal geel, felgroen en macho roze waargenomen, met name in de maand juli in de buurt van Frankrijk en Italië.

Men vindt de sneeuwpanter 's zomers op bergpassen die worden omgeven door gletsjers en sneeuw. 's Winters trekt hij samen met zijn prooidieren naar de lagergelegen bossen.

Sneeuwpanters leven vaak alleen, maar kunnen ook uit de voeten in groepen tot 200 man. De sneeuwpanter jaagt op bospatrijzen, herfstprijzen, pelotonsprints, maar ook bergtruien en publieksprijzen staan op het menu. Als ze in de winter volledig uitgehongerd zijn, kan het gebeuren dat ze zelfs op de mountainbike aanvallen. Ze jagen vooral zo tegen het eind van de dag als de concurrentie er doorheen zit.

De sneeuwpantervrouwtjes brengen na een draagtijd van ongeveer 360 dagen 1 à 2 jongen ter wereld. Deze kunnen al na zeven jaar mee op jacht gaan. Om zijn helden te eren heeft Apple een heel besturingssysteem naar genoemd, 64 bit naar het aantal overwinningen per jaar.
Omdat de sneeuwpanter zich bij zijn rooftochten in de nabijheid van mensen waagt en vanwege de jacht op zijn waardevolle pels is het een bedreigde diersoort.

Kapper

Met vijfhonderd zenders op je televisie is er altijd wel ergens een herhaling van een herhaling. Zo werd vanavond de James Bond film A View to a Kill uit 1985 weer eens vertoond. Niet boeiend genoeg om helemaal tot het eind te volgen. Daar zijn films uit de jaren '80 toch ietwat te langzaam voor geworden. Toch was er een reden om wel tot de aftiteling te blijven hangen. Gewoon om te kijken of Christopher Walken misschien een kapper in Venlo heeft. Hiervoor wordt geen bewijs geleverd. Toch mag enige inspiratie voor 's Neerlands slechtste kapsel niet worden uitgesloten. De film zal vast in de lokale cinema hebben gedraaid..

En wat heeft dit alles nu met DDODG te maken? Welnu: Lance Armstrong noemde zijn dochter Grace. Precies! Net als die dame rechts op de foto (die trouwens ook een kundige barbier heeft).

Koppie koppie

Soms zijn er van die momenten dat je bijna in hogere machten gaat geloven. Zo raakte ik gisteren niets vermoedend verzeild in een alleraardigst hoofdstedelijk restaurantje. Qua sfeer kon dit heel wel een Hollandsch etablissement zijn. Of Italiaans. Dat laatste bleek het geval. De tafelgenote die de reservering had gemaakt is geen groot wielerkenner. Integendeel, ze vroeg zich oprecht verbaasd af wat al die vale shirtjes aan de muur deden. En of die niet zouden gaan stinken met al die pizzaluchtjes. Ik herkende echter onmiddellijk de grote kampioen die ons hier aankeek. Toen de ober ook nog eens een heuse kleinzoon van Fausto zelf bleek te zijn kon de avond niet meer stuk. Leve Coppi!

De gekuifde bospatrijs

De Roelroel, ook wel gekuifde bospatrijs (Rollulus Rouloul), is een klimmer uit een familie van renners die voorkomt rond de Sallandse heuvelrug, waar hij zich in dichtbeboste streken ophoudt. Hij voedt zich onder meer met repen, bolletjes, bananen en sultana's, die hij in zakjes op zijn wielershirt en zadeltasjes bij elkaar scharrelt. Roelroels fietsen alleen of in kleine groepjes, waarin zij strijdmakkers ontmoeten die elkaar doorgaans een leven lang trouw blijven. De mannetjes zijn onder meer herkenbaar aan hun gele fiets, de vrouwtjes missen die. Roelroels leggen drie eieren, die door het vrouwtje in ongeveer negen maanden worden uitgebroed. Hoewel de jongen al vrij snel na de geboorte kunnen fietsen, verzamelen de jonge dieren zich de eerste paar weken 's nachts nog in het nest. Volwassen Roelroels worden ongeveer 1.75 meter lang.

De Meest Allergrootste Herfstprijs van 2009

Het veelbewogen wielerjaar 2009 loopt alweer op zijn of haar laatste benen. Voor een terugblik is het nog te vroeg, maar op zaterdag 3 oktober werd wel de laatste klassieker van betekenis verreden. Deze wedstrijd was de laatste kans voor renners die zich nog in de kijker wilden rijden met het oog op de nu al legendarische verkiezingsstrijd Wielrenner van het Jaar 2009.
Het startveld bestond uit 4 renners. De door rugproblemen geplaagde Stephan moest ondanks een uitstekende voorbereiding op het laatste moment de koers aan zich voorbij laten gaan. Andere kanshebbers zaten ofwel in Washington ofwel hadden de schone taak de volgende generatie tourwinnaars in het gareel te houden. Het werd derhalve een strijd tussen het Kamp Deventer (Nahuizzler & Alex) en het Kamp Haaglanden (Alexander Zwienokourov en Gadel Evansbarts). De wedstrijd zou gaan over zo'n 100 kilometer, waarbij à la het WK een ontelbaar aantal rondjes zou worden gereden.
Over smalle paadjes, omgeven door heidevelden, trok het peloton zich op gang. Voordat men warm was, werd de bovenkant van de Emmapyramide al bereikt. Een afdaling richting Velp en daarna werd de voet van de gevreesde Zijperberg opgezocht. De weg naar boven voerde door een stortvloed aan beukenootjes en kastanjes. Evansbarts leidde de dans maar met de top in zicht zwiepten berggeit Nahuiz en oud Vueltawinnaar Zwienokourov makkelijk over hem heen. Bovenop werd rechtsaf geslagen richting de Schrik van de Veluwe: de Posbank. De Posbank werd van de steile kant afgedaald en in Rheden aangekomen werd links afgeslagen. Nog voor De Steeg vond het peloton een donker en onherbergzaam paadje naar boven. Wederom zocht Evansbarts de voorkant van het peloton op en baande zich handig een weg door metershoge bergen met kastanjes. Het gevaarlijke geitenpad werd ineens gekruisd door een comfortabele asfaltweg waarop het gezelschap besloot het ervan te nemen. Over de brede weg werd de bovenkant van de Posbank bereikt. Het gezelschap zette koers richting de Emmapyramide. De klim werd met het grootste gemak bedwongen en na de afdaling naar Velp werd nu de voet van de steile kant van de Posbank opgezocht waarna het de hoogste tijd werd voor koffie.
Na de koffie ging men verrassend genoeg maar weer eens naar de Emmapyramide. Iedereen kwam fietsend boven en na een kort stukje afdaling ging men nu rechtsaf, de smalle paadjes op. Via een klein stukje veldrijden werd de bekende weg naar de Zijpenberg bereikt waarop werd doorgereden naar de, u raadt het al, Posbank. Wederom via de steile kant naar beneden, naar links, maar nu helemaal door tot De Steeg. Daar werd de Posbank van de lange maar helaas slechts vals platte kant bedwongen. Bovenop gingen we direct weer naar beneden om ditmaal rechtsaf te slaan, naar de voet van de Zijpenberg. Evansbarts sloop op zijn Zoetemelks weg maar naar het scheen raakten Nahuiz en Zwienokourov geen moment in paniek. Zwienokourov trok een sprintje en pakte de puntjes bovenop. Er waren nu bijna 70 kilometers afgelegd en de jury vond het wel best zo. De auto's werden opgezocht. Bijna niemand heeft het opgemerkt maar Evansbarts reed als eerste over het wildrooster dat dienst deed als finishlijn. Wie weet zal de renner hier nog van profiteren wanneer straks de wielrenner van het jaar gekozen moet gaan worden?