Gert heeft zijn Panasonic shirt thuisgelaten vanwege verplichtingen richting sponsor Fred Kantelberg, autohandeleaar te Eindhoven en houder van het wereldsnelheidsrecord. Xander is uitgedost in een t-shirt van Stevens, tevens zijn fietsfabrikant. En Roel heeft zijn TI Raleigh shirt uit de nalatenschap van Bert Oosterbosch aan, thans functionerend als wisselprijs voor de wielrenner van het jaar verkiezing. 
Xander heeft de meeste trainingsarbeid verricht. Zijn km teller staat op 746. Die van Roel en Gert vermelden 437 en 436 km. In deze volgorde zullen ook de krachten tijdens de race zijn verdeeld.
De drie kleppers gaan natuurlijk veel te hard van start. Terwijl Roel aan de voet van de Geulhemmerberg nog een gezellig praatje maakt met een Nederlands sprekende Fries, besluiten Gert en Xander even flink aan de boom te schudden. Even later komt het gezelschap boven en zijn de longen leeg. Net als voorgaande jaren worden op het eerste stuk weer hele pelotons ingehaald.
Dat kan niet zo door blijven gaan. Op de Camerig, bijna halverwege de koers, vindt de grote schifting plaats. Het is de eerste keer dat Xander vroeg wegloopt en niet meer in zicht komt. Gert moest al eerder lossen. Bovenop ontmoet Roel Xander weer en duurt het wachten op Gert lang. Zou hij afgestapt zijn? Moest hij poepen? Dan ontvangen ze de volgende SMS van hem: “Heb gekotst halverwege Camerig. Lucht enorm op. Ik ga straks rustig verder. Wacht niet op mij." Ze wachten niettemin op Gert die bovenop zo bleek ziet als Landis na zijn grootste inzinking. Hij pompt de laatste resten uit zijn maag.
Gert herstelt wonderbaarlijk en besluit gewoon mee te fietsen naar het drielandenpunt. Aan de voet van de Vaalserberg gaat Xander er wederom vroeg vandoor. De rest van de dag zou dit het beeld zijn. Op de achtergrond van dat beeld hangt Roel in Gerts wiel en komt er halverwege soms overheen, soms niet.
Maar laat ik het over de Cauberg hebben. Overeenkomstig de ploegentactiek van Stevens neemt Xander aan de voet van deze laatste kuitenbreker gauw de benen in zijn karakteristiek hoge pedaalslag. Gert had al gezien dat Roel iets van plan was, maar de laatste kan slechts een paar honderd meter volgen. Er ontstaat een gat en dat groeit tot een meter of 20. Terwijl het parcours iets afvlakt ziet Roel dat Xander niet bijschakelt. Hij lijkt grijpbaar. Nog 200 meter te gaan, het is nu of nooit. Roel gaat op de pedalen staan en belandt in het kielzog van de leider voordat deze er erg in heeft. Even blijft hij hangen tot vlak voor de finish. Hoe deed Zwienokourov dat ook alweer? En was Beukink niet ooit zo als eerste op de Wanne bovengekomen? Net als Xander omkijkt is het erop en erover. Seconden later is Roel's eerste Cauberg overwinning een feit.Hij krijgt daarvoor een gouden flessenopenermedaille omgehangen door de dames van de organisatie, die ondanks vriendelijke verzoeken de zoen op de wang achterwege laten. Ook de andere deelnemers ontvangen zo'n mooie medaille.
Op weg naar de tent verontschuldigt Roel zich bij Xander voor de Achterhoekse manier van winnen, maar daar meent hij natuurlijk niks van. De drie trekken wel de conclusie dat Xander de sterkste van de dag was, slaan gauw een biertje naar binnen en zetten zich op weg naar de auto in Meerssen. De handen worden geschud en de heren nemen afscheid.
Bij de eerste de beste McDonald treffen ze elkaar wederom. Na de nodige verorberingen nemen ze opnieuw afscheid. Het was weer een mooie dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten