08 september 2010

Alpe Du Trois

Een spontane bijdrage van mijn sponsor Stephan "de Haring" die de wielersport zo'n warm hart toe draagt. Zie ook http://teamking.nl

Op uw geweldige website De Dood Of De Gladiolen lees ik de laatste tijd alleen maar verhalen uit het maffiose pastaland waar lokale wielrijders alleen maar mooi voor hun spiegel staan zijn. Het wordt tijd voor meer helden verhalen over kasseien, regen, wind, Vlaanderen, Limburg of over het land met de wedstrijd der wedstrijden La France. Stop met die verwennerij verhalen uit die omstreden Epo Laars uit het zuiden met die nietszeggende mooi-weer-bergjes zonder historie met ook nog eens lelijke namen die lijken op smerige gerechten (Bormio) of stinkende huisdieren (Gavia).
Tijd voor iets nieuws:     
Een rekenwonder ben ik niet, mijn Frans is niet geweldig en tellen in het Frans ..... Alpe d'Huzes werd voor mij Alpe Du Trois. Niet slecht voor een ongetrainde ex topwielrenner op zoek naar een nieuwe uitdaging wiens gesponsorde wielerjack helaas niet meer dicht kan vanwege een spontane dubieuze onderbuik reconstructie ondanks het tegenwoordig laten staan van verwenpuddinkjes (zie koelvak kantine Frederikkazerne links van de huzarensalades). Iets na vijven in de ochtend gestart voor de eerste klim op de mooie Alpe d'Huez. Met duizenden tegelijkertijd omhoog in de vrieskoude. Dankzij mijn haring-vetgehalte had ik geen last van de koude. Graadmagere wielrennertjes zag ik bibberend en lijdend omhoog fietsen. Ik reed sierlijk en in een strak tempo omhoog. Afdalen in de vrieskoude is weer iets anders. Ik zag wederom graadmagere wielrennertjes met verkleumde handjes bochten missen terwijl ik wederom sierlijk en pijlsnel de Dutch mountain naar beneden reed. Nog maar een keer omhoog voor het goede doel. Wederom sierlijk maar nu met karakter reed ik in een iets minder strak tempo de schitterende Alp op. Afdalend in een lekker juni zonnetje dacht ik na over een derde tocht. Zwabberend en regelmatig geduwd reed ik voor de derde keer de heroïsche bult op. Boven op de top werd ik verwelkomd door honderden blote dames en roze olifanten die verbaasd maar respectvol keken naar die ongetrainde ietwat vadsige renner die het toch maar weer geflikt heeft om 3x de berg der bergen op te fietsen.  

Geen opmerkingen: