Sportjaaroverzicht 2008

JANUARI
4 januari: Vanwege de dreiging voor terroristische aanslagen besluit de organisatie de Deventer Rally een dag voor de start te schrappen.
11 januari: De Amerikaanse atlete Marion Schumelbarts wordt veroordeeld tot zes maanden celstraf vanwege meineed over dopegebruik tijdens haar loopbaan.
27 januari: De Servische tennisser Raoul Roelic wint ten koste van de Fransman Jo-Wilfried Beuka de Australian Open.
27 januari: Als eerste Nederlander sinds Richard Groenendaal in 2000 verovert Lars Beuk in Italië de wereldtitel veldrijden. Marianne Vos pakt zilver bij de vrouwen.

FEBRUARI
14 februari: Paulien uit Doetinchem en Zwen Srander zorgen in Berlijn voor de vijfde Nederlandse dubbelslag bij de wereldkampioenschappen allround.
20 februari: Clubicoon Cor Peitsman keert als adviseur terug bij de Graafschap.
22 februari: Twee dagen na de terugkeer van Cor Peitsman maakt Ajax bekend dat Marco van Basten voor komend seizoen de nieuwe trainer wordt.

MAART
3 maart: De KNVB laat weten dat Gert van Gertwijk na het EK in dienst treedt als bondscoach van het Nederlands elftal.
6 maart: Zwen Srander prolongeert bij de WK afstanden zijn titel op de 5000 meter.
7 maart: Cor Peitsman bedankt na een botsing met Marco van Basten voor de tijdelijke functie als hervormer bij de Graafschap.
8 maart: De Nederlandse schaatssters veroveren WK-goud op de ploegenachtervolging. Srander behaalt ook op de 10 kilometer het goud.
14 maart: Turner en ringenspecialist Roeli van Gelder krijgt geen wildcard voor de Olympische Spelen.

APRIL
7 april: Feyenoord contracteert coach Gertjan Verbarts voor drie jaar als opvolger van Van Gertwijk.
11 april: Graaicala zegt af voor de AGR
19 april: Alexander Zwienokoerov wint de Amstel Gold Race voor vdB. Concurrentie in geen velden of wegen te bekennen.
20 april: de Graafschap verovert voor de vierde keer op rij de landstitel. Excelsior degradeert.
27 april: de Graafschap verovert ten koste van Roda JC voor de elfde keer de nationale beker.

MEI
11 mei: Roeli van Gelder verovert voor de tweede keer in zijn loopbaan de Europese turntitel op de ringen.
13 mei: Gert Engelbarts laat weten dat hij onder bondscoach Marco van Basten niet naar het EK voetbal wil.
14 mei: Dick Passchier pakt met zijn Russische club Zenit St. Petersburg de UEFA Cup door een zege op het Schotse Glasgow Rangers.
21 mei: Met doelman Marcel van der Beuk in de hoofdrol verovert Manchester United de Champions League door Go Ahead na strafschoppen te verslaan.

JUNI
9 juni: Het Nederlands elftal maakt een flitsende start bij het EK voetbal door wereldkampioen Italië met 3-0 te verslaan.
13 juni: Het Nederlandse elftal plaatst zich met een indrukwekkende zege op vice-wereldkampioen Frankrijk (4-1) als groepswinnaar voor de kwartfinales van het EK.
18 juni: Het Nederlands elftal wint ook het derde groepsduel bij het EK van Roemenië (2-0). 19: Italië schakelt bij het EK de Franse voetballers uit.
21 juni: Het Rusland van Guus Hiddink schakelt Nederland (3-1) in kwartfinales uit bij het EK voetbal. Dit bekent het einde van het bondscoachschap van Van Basten en de interlandloopbaan van Van der Beuk.
24 juni: Niek N., Xander K. en Stephan W. ontbreken vanwege een vormcrisis in de Rabobankploeg voor de Ronde van Frankrijk.
29 juni: De Spaanse voetballers kronen zich ten koste van Duitsland (1-0) tot Europees kampioen.
29 juni: Lars Beuk verovert de nationale titel wielrennen op de weg.

JULI
6 juli: Raoul Nadal doorbreekt op het gras van Wimbledon de hegemonie van Rogert Angelber.
11 juli: De Spanjaard Manuel Gertran reageert als eerste renner in de Ronde van Frankrijk van 2008 positief bij een dopingtest.
13 juli: Zwienokoerov imponeert op Deux Alpes. Graaicala pakt hem keihard terug op de Sarenne
14 juli: Beuk rijdt als eerste fris de top van de Ornon en Alpe d’Huez
15 juli: Raul pakt Telegraphe en Galbier. Beukink en Schumelbarts stappen in de berm als ze door Zwienokoerov worden ingehaald.
16 juli: Beuk maakt van de Berarde een lange sprint bergop
17 juli: Graaicala zet nieuwe toptijd op Alpe d’Huez en kroont zich tot winnaar tourweek.
17 juli: De ploeg Saunier Duval trekt zich terug uit de Tour na de positieve dopingtest van de Italiaanse renner Riccardo Ricco.
27 juli: Zwienokoerov bedwingt de Stelvio
29 juli: Zwienokoerov bedwingt de Mortirolo

AUGUSTUS
1 augustus: Zwienokoerov beleeft met hagel en bliksem spannende momenten naar de top van de Gavia
4 augustus: Rafael van der Vaart verhuist van HSV naar de Graafschap.
10 augustus: Met een wereldrecord op de 4x100 vrij zorgen de zwemsters voor het eerste Nederlandse olympisch goud.
10 augustus: Zwienokoerov pakt op weg naar huis de Timmelsjoch mee
14 augustus: Thomas Dekker vertrekt per direct bij de Rabowielerploeg.
18 augustus: Wielrenster Marianne Vos maakt haar teleurstellende optreden op de weg en tijdrit goed met goud op de puntenkoers.
20 augustus: Usain Bolt voltooit met een wereldrecord op de 200 meter (19,30) een olympische dubbel. De Antilliaan Churandy Martina moet na een diskwalificatie het zilver inleveren.
20 augustus: Gert van Gertwijk debuteert met een gelijkspel (1-1) tegen Rusland als bondscoach van het Nederlands elftal.
21 augustus: Maarten van der Weijden zwemt verrassend naar de olympische titel op de 10 km openwater.
21 augustus: De Nederlandse waterpolosters veroveren voor het eerst olympisch goud.
22 augustus: Voor het eerst sinds 1984 pakken de Nederlandse hockeysters onder leiding van scheidend bondscoach Marc Lammers ten koste van gastland China olympisch goud.
23 augustus: de Graafschap verovert met een zege op Feyenoord de Johan Cruijff Schaal.
24 augustus: De Nederlandse Chef de Mission Marcharles van Beukenée kijkt na zeven gouden, vijf zilveren en vier bronzen medailles meer dan tevreden terug op de OS.
27 augustus: Michael van Praag wordt gekozen tot nieuwe bondsvoorzitter van de KNVB.
29 augustus: Dick Passchier pakt met Zenit Sint-Petersburg ten koste van Manchester United de Europese Super Cup.

SEPTEMBER
4 september: Maarten den Koekebakker beëindigt per direct zijn wielerloopbaan.
9 september: Titelverdediger Jong Oranje plaatst zich niet voor het EK van 2009.
24 september: Zevenvoudig tourwinnaar Gance maakt bekend dat hij in 2009 terugkeert in het wielerpeloton.
28 september: De Ethiopiër Haile Garthbreselassie loopt een wereldrecord op de marathon: 2.03.59.

OKTOBER
6 oktober: Ook Alcala maakt zijn rentree in het peloton
6 oktober: Schumelbarts betrapt op CERA in de Tour
12 oktober: Zwienokoerov rijdt tactisch ijzersterk en verrast vriend en vijand in de eindsprint met zijn tweede zege in de Grootste Hertfsprijs.
28 oktober: Voetballegende Diego Maradonna wordt bondscoach van Argentinië. Zoekt nog een assistent die hem aan doping kan helpen. Schumelbarts wordt genoemd.
28 oktober: Start van de verkiezing wielrenner van het jaar

NOVEMBER
20 november: Rijswijk troeft Rotterdam af in de strijd om de start van de Tour in 2010.
24 november: Baanrenner Theo Beukebos maakt bekend over te stappen naar de weg.

DECEMBER
1 december: Stemming wielrenner van het jaar gestaakt na een hectische strijd met een luchtje. Oplossing voorlopig niet in zicht. VdB enige kandidaat om zichzelf op te volgen als wielrenster van het jaar.
9 december: de Graafschap uitgeschakeld in de Champions League en haalt ook geen UEFA Cup.
10 december: Na FC Twente en Ajax overwintert ook Go Ahead in het UEFA Cup-toernooi. De Deventenaren winnen thuis van Udinese en dat is voldoende voor de derde plaats in de poule.
16 december: Zwienokoerov wordt door zijn collega sporters verkozen tot sportman van het jaar 2008 en geeft Graaicala, Schumelbarts en Beukink het nakijken.
23 december: Willem van Hanegem is ontslagen als hoofdcoach van FC Utrecht. Eerder al was de rest van de trainersploeg van de club op straat gezet. Engelbarts genoemd als opvolger.
26 december: Zwienokoerov nog steeds op weg de 5000 vol te maken. Schumel overtreft zichzelf met ruim 3000 kilometers. Graaicala en Beuk trots op hun 1:11 op de Alpe.

Alfagangers

Wat een gelijkenis.....
Marcel "Alfaman" Beukink
Bokito "Wielrenner van het jaar" Blijdorp

Onderzoekers tonen betrouwbaarheid 'fastvote-effect' in wielerpolls aan

Onderzoekers van de Universiteit Utrecht hebben onomstotelijk aangetoond dat het zogenoemde fastvote-effect bij verkiezingen wordt bepaald door bewustzijnsprocessen in de kleine hersenen van personen die onder grote tijdsdruk delicate beslissingen moeten nemen. De kleine hersenen (Latijn: cerebellum) zijn een onderdeel van het centraal zenuwstelsel. De eerste functie van het cerebellum is de coördinatie van bewegingen om ze vlot en nauwkeurig te maken. Tot nu toe dacht men dat deze bewegingen onafhankelijk waren van opgeslagen informatie, vanwege de relatief grote afstand tussen processen in de kleine hersenen en het geheugen. Het fastvote–effect bewijst echter dat er ook hele betrouwbare informatie in de kleine hersenen zelf wordt opgeslagen.

Om dit effect aan te tonen hebben de onderzoekers een experiment uitgevoerd bij een representatieve steekproef bestaande uit 1775 wielerkenners en -liefhebbers. De proefpersonen werden blootgesteld aan een weblog met verslagen en uitslagen van belangrijke wielerwedstrijden. Vervolgens moesten ze binnen 8 seconden, de tijd die minimaal nodig is om informatie in het geheugen op te slaan, met een computermuis aangeven wie wielrenner van het jaar is. Van alle proefpersonen bleek 55% het juiste antwoord te geven. Opvallend was dat 23% er volkomen naast zat en dat bij nog eens 21% bepaalde passages uit de weblog een soort kortsluiting in de kleine hersenen had veroorzaakt, waardoor ook zij instinctief op de verkeerde knop drukten.

Hoewel het onderzoek nog niet geheel is afgesloten verwachten de onderzoekers geen grote veranderingen meer. De voorlopige resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd op de website van de Universiteit Utrecht.

Het stinkt afschuwelijk naar de misdaad

DEN HAAG - Een beetje technicus weet voldoende. Kijkt eens onder den motorkap van de website dedoodofdegladiolen.blogspot.com
Huivert bij het zien van het volgende:
http://soliscms.uu.nl/content/form.htm

uu.nl dus.
Voor de niet-ingewijden: uu=universiteit utrecht
Toevallig ken ik een wielrenner die daar werkt. Ze noemen hem Graaicala. En terecht.

I rest my case,

Pieter 'Ar' The Freeze.

Deventer moordzaak

De Deventer moordzaak is de naam die gegeven wordt aan de verkiezing Wielrenner van het Jaar 2008, een moordzaak die landelijke bekendheid kreeg. De zaak is vooral bekend omdat de Hoge Raad in 2003 besliste dat er gronden waren voor revisie. De zaak kreeg een onverwachte wending toen vervolgens het Gerechtshof te 's-Hertogenbosch tegen de verwachting van sommigen in toch weer tot een veroordeling kwam wegens moord. In 2006 volgde een nieuwe wending toen de top van het Openbaar Ministerie besloot dat er nieuw onderzoek gedaan moest worden. Dat onderzoek heeft overigens uitgewezen dat er maar een echte winnaar van de verkiezing Wielrenner van het Jaar kan zijn. Hij woont in ieder geval niet in Deventer

Wielrenner van het Jaar 2008

Ik zou nog wel een poll over wielrennen willen

Sneller dan zijn eigen schaduw

Gertje is stout geweest

‘Oei oei oei,’ zegt Piet. ‘Er is iets verschrikkelijks gebeurd.’
‘Wat dan?’ vraagt Sint.
‘Gertje is heel stout geweest.’
‘Wat heeft hij dan gedaan?’
‘Gertje heeft vals gespeeld.’
‘Vals gespeeld, maar hoe dan?’
‘Hij heeft op zichzelf gestemd.’
‘Maar dat is toch niet zo erg?’
‘Gertje heeft vierhonderdtwaalf keer op zichzelf gestemd,’ zegt Piet.
Sint schrikt: ‘vierhonderdtwaalf keer ... dat is ongekend.’
‘Gertje heeft ook gejokt, Sint.’
‘Gejokt?’
'Hij schreef een gedicht met onze namen eronder.'
'Maar Piet, dat doen zoveel mensen.'
‘Hij schreef dat hij de beste wielrenner is,’ zegt Piet.
‘O, domme domme Gert. Dat is toch helemaal niet waar.’
‘Nee, dat is zeker niet waar.’
‘Dat is natuurlijk Raoul, zo staat het in mijn boek.’
‘Ja Sint, dat weet iedereen.’
‘Wat moeten we daar nu mee?’
‘We moeten Gertje meenemen naar Spanje,’ antwoord Piet.
‘Bedoel je in de zak?’
‘Er zit niks anders op. Hij bezoedelt het imago van de sport.’
‘Luister Piet,’ oppert Sint, ‘als we hem nou eens terug laten fietsen naar Nederland.’
‘Dan stoppen we een pepernoot in zijn achterband ...’
‘Nee Piet, dan kan hij oefenen.‘
‘Goed idee Sint, dat is precies wat-ie nodig heeft.’

De zoete smaak van de overwinning

Madrid, 5 december 2008

De sint heeft jaren lopen denken

wat hij de Schumel toch zou schenken

Schumelbarts is een topwielrenner

en een echte wielerkenner

een toptalent op twee wielen maar

een echte ware wielrenner van het jaar

het was een spannend gevecht

maar aan het eind was het toch echt

wederom die super Schumelaar

die terecht werd uitgeroepen tot winnaar

van de spannende verkiezing tot wielrenner van het jaar

we sluiten af met het bewijs

Schumelbarts veel plezier met je prijs!

Het is je van harte gegund

De sint wist dat je het kunt

Je sterkste jaren breken nu aan

Volgend jaar verwacht ik je weer vooraan

Je bent een sieraad voor de sport

die elk jaar weer een stukje beter wordt

Dit gedicht wordt nu maar eens afgerond

Zonder ook maar 1 keer het woord stront

De Sint en Piet

2008: het jaar van Beukink

WASHINGTON - Nu de rookwolken van de meest frauduleuze poll sinds de verkiezing van George Bush jr. zijn opgetrokken, wordt duidelijk dat de prijs voor Beste Wielrenner van het Jaar 2008 maar naar één renner kan gaan: de altijd strijdlustige Beukink. Het onafhankelijke instituut Ultra Computer Intelligence (UCI) heeft vastgesteld dat de heren Schumelaar, Zwendelokourov en Graaicala hebben gerommeld met de stemapplicatie, hebben gelogen over hun whereabouts, verboden uitwerpselen hebben geproduceerd of anderszins niet deugen. Zij zijn daardoor van verdere deelname uitgesloten.

DDODG bericht al enige tijd over de vervuiling van het wielrennen door genoemde heren. Nu heeft dus ook een officiële instantie deze praktijken aan de kaak gesteld en veroordeeld. De enige wielrenner van onbesproken gedrag is de talentvolle Beukink. Hij excelleerde al in het vroege voorjaar in de Grote Carnavalsprijs en trok deze lijn door tot op de allerlaatste dag van de Tour de France. Hij verdiende hiermee zelfs een transfer naar de Verenigde Staten.

Via een woordvoerder laat Beukink weten dat hij, "ondanks het door anderen besmeurde imago van de sport, het een grote eer vindt deze prestigieuze prijs in ontvangst te mogen nemen." Beukink is de ware vertegenwoordiger van het Nieuwste Wielrennen en zegt in december naar Nederland te zullen reizen voor het in ontvangst nemen van de beker en de bijbehorende kussen van Miss Achterhoek. Hij zegt bij die gelegenheid ook tijd in te ruimen voor een 'Meet en greet' met zijn fans en met de moeder van Schumelaar. Met deze laatste zal hij speciaal op de foto gaan om haar ondanks het gedrag van haar zoon toch nog een fijne kerst te bezorgen.

Betrapt of niet, de strijd gaat voort

UTRECHT - Stefan Schumelbarts en Leonardo Zwiepoli doen nog altijd alsof hun neuzen bloeden. Afgelopen week testten hun pollresultaten op De Dood Of De Gladiolen positief op verboden stemgedrag, nadat een opkomstpercentage van 18.620 tot ernstige verdenkingen had geleid. Niettemin blijven de twee hardnekkig geloven in de mogelijkheid van een titel. En terwijl Zwiepoli spoken ziet in de de rook van een pistoolschot heeft Schumelbarts zichzelf zelfs al tot winnaar uitgeroepen: ‘Schumelbarts zal wederom met de eer gaan strijden (sic).’

'Wij hebben een zuiver geweten', zegt Zwiepoli. 'Er wordt extra op ons gelet omdat de stemcomputer voor ons geen geheimen kent.’ Ook Schumelbarts speelt de vermoorde onschuld.’ Ik heb ik-weet-niet-hoeveel stalen moeten afgeven: van natte winden tot hopen waar Cowboy Henk jaloers op is. Dat is geen makkie met een controleur in je nek. Toch hebben ze niks in mijn stront kunnen vinden. Hoe kan dat?'

Het antwoord is eigenlijk redelijk simpel: nieuwe testen vonden sporen van een Trojaans script op nagenoeg alle computers van het Ministerie van Defensie en het interoperabilititeitsraamwerk van de e-overheid. Via het als zeer veilig beschouwde wachtwoord ‘peitsman’ kwam het spoor al gauw op de beide Achterhoekse computercriminelen uit. Diskwalificatie is hiermee onvermijdelijk. Zwiepoli en Schumelbarts krijgen een schorsing van twee jaar en moeten bovendien een boete van een jaarsalaris betalen aan de beheerder van DDODG.

Vaderland in rep en roer

Rijswijk - Langzaam maar zeker wordt pijnlijk duidelijk waar zich de achilleshiel van de vaderlandse verdedigingswerken bevindt. In plaats van de grenzen in de gaten houden blijkt dat het defensiepersoneel massaal afstemt op de gladiolen om soldaat Schumel het laatste zetje te geven om zijn favoriete -tevens enige- titel in bezit te houden. nog 7 uur te gaan. Als dat maar goed gaat.

Smoking gun

Zoals beloofd komt uw verslaggever met aanvullend nieuws omtrent de tumultueus verlopen verkiezing "Wielrenner van het jaar". Een overzicht van de gebeurtenissen:

26-11 Een blije Roel "cookies weggooien" Alcala staat nog fier aan kop in de tussenstand. Wat kan hem nog gebeuren













27-11 Zwienokoerov zet zoals we van hem gewend zijn de achtervolging in. Schumelbarts reageert verrast, heeft het over bommen, maar doet zelf ook een duit in het zakje.

28-11 De echte uitslag, zo definitief als ie maar kan zijn, krijgt gestalte













Voor wie een smoking gun nodig heeft: hij is nog steeds op de oorspronkelijke site terug te vinden: http://www.google.com/reviews/polls/display/397442771870226308/blogger_template/run_app?txtclr=%23666666&lnkclr=%235588aa&chrtclr=%235588aa&font=normal+normal+100%25+Georgia%2C+Serif&hideq=true&purl=http%3A%2F%2Fdedoodofdegladiolen.blogspot.com%2F

28-11 A. grijpt in
A plaatst een vervalste uitslag en roept zichzelf als winnaar uit. A. ontneemt Z. beheerdersrechten uit angst voor repressailles.
Modder over en weer.

1-12 De werkelijkheid blootgelegd
Z. publiceert de waarheid.
Raul "schoorsteenveger" Alcala barst in tranen uit.











Ondertussen is 1 ding duidelijk geworden:
http://www.wijvertrouwenstemcomputersniet.nl/Wij_vertrouwen_stemcomputers_niet

Voor de titel Wielrenner van het jaar is nog een vacature
De organisatie hoopt de netelige kwestie voor de verkiezing van 2009 (blijf deze site volgen) te hebben opgelost!
Ondertussen is het speculeren wie de Perreiro Sio van het gezelschap wordt. Toch Beukink?

Roergangers (2)

Alexander "Spinazie" Zwienokourov

Popeye "Snickers" the Sailorman

Interim-manager Van der Aat: Alcala liegt

RIJSWIJK (ANP) - Raul Alcala heeft nogal wat bij elkaar gelogen, concludeert Henri van der Aat na de persconferentie die de wielrenner donderdag in Deventer belegde. De interim-manager van wielerploeg Witpuntcom zegt dat de meeste antwoorden maandag door de commissie Vogelzang worden gegeven.

,Maar dat hij de titel Wielrenner van het jaar heeft gewonnen is een leugen. Dat is nooit beloofd. Maandag om 9.00 uur zou de stemming pas afgelopen zijn, en nu al komt hij met een amateuristisch plaatje in plaats van harde cijfers.'', aldus Van der Aat. Alcala beweerde onder meer dat de ploegleiding van Witpuntcom precies wist waar hij zich in juni had bevonden en dat zijn verkiezing tot wielrenner van het jaar, op basis van zijn vermeende leugens, terecht zou zijn. ,,Wij hebben altijd gezegd dat we wisten dat hij op enig moment niet in Mexico is geweest, maar niet dat hij daar helemaal niet geweest is. Hij geeft het nu zelf toe, de prijs voor Alcala is dus volgens ons onterecht geweest. We zullen zien wat de onderzoekscommissie maandag daarover zegt.''

Uitslag

Verkiezing gesaboteerd

(door onze verslaggever)
DEN HAAG - Hedenavond is door onbekenden de verkiezing Wielrenner van het Jaar platgelegd. Hierbij werd gebruikgemaakt van een bom. Daders zijn onbekend, maar de schade is enorm. Ondanks deze rampzalige gebeurtenis zal er toch een Wielrenner van het Jaar worden aangewezen en de jury maakt zojuist bekend dat wederom Gerbald Schumelbarts met de eer is gaan strijden. Schumelbarts kan terugkijken op een sterk voor- en hoogseizoen en een retesterk naseizoen. De jury feliciteert Schumelbarts met zijn uitverkiezing en spreekt de hoop uit ook volgend jaar Schumelbarts weer uit te kunnen roepen tot Wielrenner van het Jaar. Alle andere kandidaten worden van harte bedankt voor hun sportieve deelname.

Dubbelgangers (4)

Geff "Masterknecht" Heanglybarths
en Henkie "Guitarhero" Schumelding

Zwieno mobiliseert Kazaakse vrinden

Kenners weten het al lang: schrijf nooit een Zwienokourov af voor de strijd gestreden is. In de verkiezing wielrenner van het jaar lag Zwieno op apegapen. Na een bliksemstart van Schumel (waar hebben we dat eerder gezien) stond Raul lange tijd eenzaam aan kop. Maar Zwieno meldt zich weer aan het front.
Welke winnaar zal deze titanenstrijd opleveren beste mensen?

Filmtip, filmtip

Na het succes van de weblog en het al uitverkochte jaarboek zijn nu ook de filmrechten van DDODG verkocht. Eddy Terstal tekent voor het script en de productie en verklaart zijn keuze voor de hoofdrolspeler als volgt: "Naast een goede wielrenner is Schumelbarts natuurlijk ook een groot entertainer en acteur. Daarnaast heeft hij, en laten we dat niet onderschatten, de juiste haarkleur voor een rol als deze. We hoeven niet zo ver terug in de filmgeschiedenis om aan te belanden bij topacteurs als Jochum ten Haaf en Bas van Toor om te beseffen dat Gert ook op het witte doek een hele grote kan worden."

Bijrollen zijn weggelegd voor onder meer Raoul Alcala en Alexander Zwienokourov. Terstal: "Ook deze keuze was niet heel ingewikkeld. Beiden zijn gewend in dienst van Schumelbarts te opereren en zullen ook nu alles in het werk stellen om Gert te laten stralen. In wielerjargon heten dat ideale knechten."

De opnames voor Wielrenner van het Jaar zullen starten in het voorjaar van 2009, op lokatie in de Achterhoek en Limburg. De belangrijkste scenes worden gefilmd in de zomer, waarschijnlijk in de Alpen. Daar zal ook nog een gastrol zijn weggelegd voor de welbekende Beukink, om de film tevens aantrekkelijk te maken voor wielerminnend Amerika. Terstal denkt de film net op tijd af te hebben voor de Oscar uitreikingen van 2009 en heeft zijn ticket al geboekt. "Met zo'n cast is het een kwestie van het ophalen van dat beeldje."

Wielerjaarblog

Het wielerblogjaar 2008 zal de geschiedenis ingaan als het ‘Jaar van de Gladiolen’. Na een jarenlang anoniem bestaan in de marge van de wielerjournalistiek ontpopte De Dood Of De Gladiolen zich dit jaar tot een gierende schuddebuiker. Rijk geïllustreerd met authentiek beeldmateriaal. Hoe deze wending plaatsvond kunt u lezen in de 1ste uitgave van de Wielerjaarblog 2008-2009.

Maar er was ook prachtige wielersport! Tijdens de koersen veel publiek en de jongens van De Dood Of De Gladiolen kregen op de heuvels van Frankrijk en Limburg staande ovaties en dat zegt genoeg! Meer mooie en ontroerende momenten? De bloedneus van Gert, Sindar’s sprint op de Cauberg, het Zwaard van Beuk, en de Galibier van Raul ......

Geweldig positief voor het bezoedelde imago van de wielersport en prachtig voor het wielerpubliek. U leest er alles over in de Wielerjaarblog 2008-2009.

Gangsters (1)

Roergangers (1)

Dubbelgangers (3)

Dubbelgangers (2)

Hoe hou je ze uit elkaar?













Maarten "Het Zwaard" Ducrot en
Beuk- "het Nieuwe Wielrennen" -emien

Schumelbarts vreest Zwienokoerov

Van de sportredactie

De strijd om de titel wielrenner van het jaar nadert zijn ontknoping. De verdachtmakingen tussen de coureurs onderling ook. Was 2007 nog het jaar van het nieuwe wielrennen – een vondst van M. Ducrot te Vlissngen – dit jaar bevinden we ons in het post-apocalyptische jaar van het nieuwste wielrennen. Wat dat nieuwste precies is weten we nog niet, maar vast staat dat het spektakel belooft. Ducrot verwacht dat “het heel leuk wordt”, vooral als de renners “aan de voet van de afdaling staan”.
De eerste signalen van het nieuwste wielrennen ontving de redactie enkele weken geleden. Toen het gerucht de ronde deed dat er een nieuwe methode was ontwikkeld om fraude op te sporen bij de verkiezing wielrenner van het jaar juichte het hele peloton. Iedereen was vrolijk, op Schumelbarts na. Naar het zich laat aanzien maakt Schumel gebruik van geheime stromannen onder de schuilnaam “JAC”.
Verder stapelen de problemen voor R. A. te D. zich op. Was eerder al aangetoond dat hij niet zelf op de Cauberg arriveerde; inmiddels heeft de sportredactie zich verder verdiept in de kwestie. R.A. claimde onlangs nog de hoofdprijs op de Keutenberg. Onze verslaggever dook de beelden op, maar kwam er tijdens dit Amerkiaans getinte onderzoek achter dat….. er geen beelden waren.

Verder blijkt dat A. zich bedient van derde generatie stembusfraude. “Eenvoudig te zien”, aldus Schumel; “dat paarse haar krijg je niet vanzelf”. Exit A. zo lijkt het. Hoewel A. eerder is teruggekomen van een schier onmogelijke achterstand na een periode van ernstig blessureleed.

Ondertussen is Schumel in de verkiezingsstrijd met name beducht voor Zwienokoerov. “Je ziet toch dat zo’n jongen ontzettend handig is met Internet, Google en Youtube en dan ga je toch denken” meldt Schumel off-the-record. Zwienokoerov heeft zijn sporen verdiend met “iets met computers”: naast zijn wielercarrière is hij bekend om zijn stelling ”als ie het niet doet dan gooi je hem het raam uit”; een typisch pragmatische Achterhoekse aanpak van computer-malheur. Schumel verwacht dat Zwienokoerov een kwartier voor tijd “een of ander scriptje laat lopen”, zodat hij “ook de boel belazert”. Typisch Schumel om op zo’n laffe manier de omerta te doorbreken. Maar op de vraag van uw verslaggever of dat “ook” soms sloeg op duistere praktijken van Schumel zelf bleef het pijnlijk stil. Uw redactie meldt zich weer zodra er meer nieuws te melden valt omtrent deze duistere toestanden.

Brekend Nieuws!

Op het moment dat de strijd om de belangrijkste prijs van het jaar zijn hoogtepunt aan het bereiken is, en spannender is dan ooit tevoren, is de organisatie genoodzaakt in te grijpen. In een korte verklaring zegt een woordvoerder dat niet alle resultaten van Raoul A. door hem zelf zijn neergezet. Hij zou zich in tenminste een voorjaarsklassieker hebben laten vervangen door een dubbelganger om zich zo te sparen voor de grote rondes. De finishbeelden van de Amstel Gold Race tonen dit onomstotelijk aan.



In deze film is duidelijk te zien dat Raoul A.'s belangrijkste concurrent voor de titel Wielrenner van het Jaar, G. Schumelbarts, gesloopt de finishlijn boven op de Cauberg passeert. Tegelijkertijd is te horen dat de spreekstalmeester de naam van Raoul A. door de luidsprekers laat schallen. De persoon in kwestie is echter in geen velden of wegen te bekennen.

Een onderzoeksteam heeft met behulp van de nieuwste technieken het startnummer van Raoul A. kunnen traceren in deze video. Diens nummer 7617 prijkt op de fiets van niemand minder dan Harry van der Laan. Voor deze bekende oud-voetballer is het uitrijden van de Amstel Gold Race een puike prestatie. Voor Raoul is dit niets minder dan een bewijs van fraude. Diskwalificatie is hiermee onvermijdelijk.

Jammer dat het zo moet aflopen. Gerrie Schumelbarts kan de prijs voor de derde keer in ontvangst nemen, tenzij Zwienokourov nog een konijn uit zijn helm weet te toveren.

Het raadsel Millar: nieuwe feiten?

Over de succesvolle, doch mysterieuze, Schotse wielrenner Robert Millar doen al jaren ongelooflijke verhalen de ronde. Diverse wielersites maken melding van een sexeverandering van deze succesvolle klimmer. Hij zou als Phillipa York zijn dagen in een anoniem Schots dorpje slijten. Gelijk het Monster van Loch Ness circuleren slechts vage foto's en legendarische vertellingen. Het lange haar dat zijn handelsmerk was tijdens zijn carrière wordt daarbij als overtuigend bewijs aangevoerd. De trouwe volgers van DDODG weten echter dat de beste wielrenners zich tooien met wapperende manen en dat dat niets zegt over de hoogte van de testosteronspiegel van de persoon in kwestie. Kortom, we gunnen de Schotten hun fabel en Robert Millar zijn rust.
Of toch niet? Is er toch meer dan tot dusverre is ontdekt? DDODG komt op basis van uniek archiefmateriaal en eigen onderzoek tot opzienbarende conclusies!

Robert Millar fietste in de seizoenen 1986 en 1987 voor het Nederlandse Panasonic. Net als de ons bekende Achterhoekse klepper G. Schumelbarts. Millar was inmiddels een bekend en gerespecteerd renner, die het zelfs Lemond en Hinault moeilijk maakte in het Franse hooggebergte. Eenmaal mocht hij zelfs de bolletjestrui mee naar Schotland nemen. Dit deed hij overigens niet in dienst van genoemde tv-fabriek.

Gerrie Schumelbarts reed in die dagen voor de opleidingsploeg van Peter Post en werd door Peter Winnen al aangemerkt als zijn opvolger (zie elders op DDODG). Vanwege dit al op jonge leeftijd ontbolsterende talent trainde Schumelbarts, daarom soms ook wel Winnenbarts genoemd, regelmatig met de professionals mee. Kenners zeggen dat hij hier de basis heeft gelegd voor zijn latere successen.

Tijdens een trainingsstage in de Dolomieten deelden Schumelbarts en Millar een hotelkamer. Na een aantal dagen van flink trainen waren de heren zo uitgeput dat al vroeg de slaapkamer werd opgezocht. E. Beukink en J. van de Velde, die ook mee waren op deze hoogtestage, sliepen in een belendend vertrek. DDODG vroeg Beukink naar zijn herinneringen aan die avond.

- Millar was altijd een stille. Hij liet vooral zijn benen spreken. Die avond kwam er echter veel geluid uit zijn slaapkamer, die hij deelde met een van de jonkies.

Wie was die andere renner?

- Ik dacht die rooie.

Peter Winnen?

- Nee, dat klimmertje met die dikke sprintersbenen en dat lange haar. Engelhaar of zoiets.

Kan dat Schumelbarts zijn geweest?

- Ja, inderdaad, Schumelbarts. Goed fietsertje. Ook uit de Achterhoek trouwens. Koos later voor de wetenschap. Jammer. Had een grote kunnen worden.

Wat gebeurde er die avond?

- Ik weet nog dat ik, ondanks mijn vermoeidheid, de slaap niet kon vatten vanwege aanhoudend gepraat in de kamer naast ons. Ik vond dat vreemd omdat die Schot eigenlijk nooit wat zei, en de jonkies meestal hun mond niet opendeden als ze met ons mee waren. Ik ben op een gegeven moment dus naar hen gaan luisteren.

Waar spraken ze over?

- Precies weet ik het niet meer. Ik dacht dat vooral die Schumelbarts aan het woord was. Eén woord schiet me nu te binnen. Peitsman. Dat woord, of deze naam, kwam in elke zin voor. Als een mantra. Ja, ook uit de mond van Millar. Ik weet nog dat ik dat heel vreemd vond.

DDODG vond dit ook heel vreemd en is verder in deze materie gedoken. Mogelijk ligt hier de verklaring voor het mysterie Millar. De prestatiecurve van Millar laat immers een vreemde knik zien na zijn tweede seizoen in Nederlandse dienst. Wel beschouwd omgekeerd evenredig aan de groei van zijn haar. Wie of wat is deze Peitsman?

De hiernaast afgebeelde foto geeft een deel van het antwoord. Het gaat hier om Prins Cor, de bonkige leider van de Achterhoekse sekte de Umdraeyers. Naar het schijnt heeft de jonge Schumelbarts de wat labiele Schot overgehaald tot de zelfde sekte toe te treden. Dat Schumelbarts idolaat was van deze Peitsman staat onomstotelijk vast. Bij een illegale huiszoeking zijn tientallen plaatjes van hem aangetroffen. Op sommige afbeeldingen draagt de dan al licht kalende Peitsman niet meer dan een wit broekje en een blauwwit gestreept shirtje! Ook in diverse internetpublicaties en transcripts van telefoongesprekken van Schumelbarts wemelt het van de lettercombinatie P.E.I.T.S.M.A.N. Wat er allemaal in die Italiaanse hotelkamer is gebeurd is niet meer te reconstrueren. Vast staat echter wel dat de bovenkamer van Millar op dat moment danig in de war is geschopt door de jeugdige spraakwaterval.

Robert Millar moest daarom volgens DDODG niet gezocht worden in de Schotse hooglanden of achter de schuilnaam Phillipa York. Wij volgden het door ons ontdekte spoor en troffen hem aan in de Achterhoekse hoofdstad Leutekom. Hij leidt daar een anoniem bestaan als parttime terreinknecht van SV De Wrange en slijt de rest van zijn tijd als discipel van de Grote Cor.

En zo heeft DDODG weer een wielerlegende naar het land der fabelen geholpen.

Dubbelgangers

(Ontdekkers: Job & Tieme)

Historische canon: de Z is van Zwaard

Beuk is de zoon van patron Beukink, een van de heersers in een sterk verdeeld peloton. Beukink sneuvelt op het slagveld in een poging om het peloton onder één bond te verenigen. Meteen daarop besluit Merlijn - soigneur - Beuk aan het hof van een lokale heerser aan het infuus te leggen. Daar groeit Beuk op als de jongste zoon van een tamelijk onbelangrijke man. Zodoende zorgt Merlijn voor voldoende veiligheid. Zonder patron was er grote onrust in het peloton. Merlijn plaatste op het kerkhof van Londen een steen met daarop een aambeeld en daarin een zwaard. Toen de renners uit de kerk kwamen, luisterden zij naar Merlijn. Die vertelde dat degene die dit zwaard uit deze steen en dit aambeeld trekt, de wettiggeboren patron van het peloton is. Vele edelen probeerden het, maar tevergeefs. Het peloton had nog altijd geen patron.

Op jonge leeftijd slaagt Beuk erin het zwaard uit het aambeeld te trekken. Hij moest namelijk een zwaard halen dat hij, als knecht van zijn ploegmakker Sir Gance, vergeten was mee te nemen. Veel renners geloofden het nog niet en het land bleef in het begin van Beuks regering nog verdeeld. Beuk verslaat zijn tegenstanders, waaronder enkele dorpsgenoten en trotseert de Gavia. Later zou Beuk zijn zwaard breken. Hij vroeg om een nieuw zwaard en kreeg dit van de vrouwe van het meer. Dit zwaard heette “Koga”. Zolang Beuk het fietsenrek van “Koga” in zijn bezit had, zou hij geen verwondingen oplopen. Vlak voor hij stierf zal Beuk de opdracht geven het zwaard terug in het meer te werpen.

Jean haalt herinneringen op

“Misschien begon ik iets te vaak over de grootmoeder van Van Hooydonck. Maar met mijn werkwijze heb ik blijkbaar ook veel mensen een plezier gedaan. Ik schilderde hoe Zabel is opgegroeid in Oost-Berlijn. In een wijk, bestaande uit een pure betonmassa, waar voor niemand enige hoop gloorde. Ik vertelde over Raoul Alcalá dat hij als tienjarige van huis was weggelopen, uit een Drentse sloppenwijk, en dat hij in lege goederenwagons door het land trok. En dat hij in de Emmerdennen sliep, tussen Ellert en Brammert in. Ik probeerde zo coureurs meer kleur te geven. Maar Raoul kon ook wel fietsen, hoor. Meestal kwam hij als eerste boven. Denk maar aan de Geulhemmerberg, Bemelerberg, Loorberg, Camerig, Fromberg en Keutenberg. Maar ook op Alpenreuzen als de Sarenne, Telegraphe, Galibier en op de Alp d’Huez zelfs in recordtijd. Misschien was hij wel iets te lief voor de anderen. Op heuveltjes als de Vaalserberg, Eyserbosweg, Cauberg, Les Deux Alp of Ornon liet hij soms de ene winnen dan weer de andere. Niemand moet zich voor zijn palmares hoeven schamen, dacht hij dan. Zo'n jongen verdiende het om een keer vaker in de schijnwerpers te staan.”

GERT FOR GOLD!!

隨著整個世界關注的一個特立獨行的被擊敗已經歷史性的選舉，Raul Alcala 另一個目的還是為頂峰在自己的舞台。格特羅Schumelbarts背後可能在民調中，這並不意味著他是打敗了。對於華盛頓郵報， Schumelbarts是最有力抓住標題' Zwienokourov 的一年，連續的時間。如果他要做到這一點，他將是第一個騎手這樣做，因為蘭斯Olympics 2008阿姆斯特朗獲得這些榮譽的奧斯汀自行車在2003年。 啊，現在我們已經提到他的Paolo Bettinibarts 名字。它不能是一個巧合的是，老闆是他在2009年復出。他必須看到， Schumelbarts, Schumelbarts, Schumelbarts出生於同一天，仍然是頂部的他的比賽。 Schumelbarts了一個非常好的一年，將很難擊敗，即使在流行的調查嚴重爭議，因帶的戰術，他的對手。 但是格特羅的基礎堅如磐石，並強Keuterberg 勁增長多年。他善於在許多不同的種族，包括tomatensoep從古典在佛蘭德和瓦隆區，以大旅遊的法Alpe 國和意大利。公眾知道這一點，也不會忘記這一點。這是事故發生時，沒有乘客當選' BEUK 的一年，由人民投票選出，連續幾年。 對於郵政Schumelbarts的統治Carina VdB 地位並不奇怪的。我們的自行車專家首先提到他的名字早在1988年，當他要求排名在現在被遺忘的'龍德麵包車 Achterhoek，然後它有一個強大的領域未來的冠軍。

Tod oder die Gladiolen

Die Wahl zum Radsportler des Jahres ist spannender als je zuvor. Benannt wurde, fünf Kandidaten bei den Wahlen für drei von ihnen haben an der Spitze. Es ist auffällig, dass der Mann Nahuis fordert, dass die Fahrer und Nahuiz Mann Zwienink der Fahrer Zwienokoerov auf einem Sockel, wo der Mann-Maßnahmen auf die Buche Schumelbarts Racer. Der Mann Engel Barts totnutoe noch nicht ausgeprägt. Es liegt auf der Hand, dass der Mensch Engel Barts als Beitrag zu den menschlichen Buche Rekord für die Fahrer, aber es würde Beukink Mann Engel Barts das Glas für die Schumelbarts Fahrer jemals zu werfen. Ich möchte hier zu verlassen.

Ode aan Zwienokourov

Zij høken diep vanuit de hurken
Terwijl ze aan hun pilsje lurken
En schoppen steeds één been naar voren
Van d'avond tot het ochtendgloren
Ja, ze roepen luidkeels nazdrovje
In de streek van Zwienokourovje

Waar ’t Peeske voor Alp doorgaat
En op snelheid geen maat meer staat
Daar komt die rappe blonde aan
De Zundapps lijken stil te staan
Gekleed in Maratona klofje
Dat is allicht Zwienokourovje

Soms lijkt het wel een jongensboek
Een fietser uit de Achterhoek
Een zeldzaam talent kwam er vandaan
Ik noem hem bij zijn troetelnaam
En roep alvast: ‘I love you’
Want daar komt Zwienokourovjou

Alleen mores moet-ie nog leren
Op een rotonde demarreren ...
Gezamenlijk haal je hem nog t’rug
Dan valt hij weer aan uit je rug
Nee, qua stijl bepaald geen lof
Maar ook dat is Zwienokourov

Alexander the great

Achterhoekers are real, hard men. That already reflects early on in their sportive orientation, hardened as they are from growing up in such a ferocious country. Boxing, wrestling, weight-lifting: they don’t raise sissies behind the Braamse Gat. And with the spectacular rise of the great Alexander Zwienokoerov, cycling seems to have earned its spot in the category of popular national sports as well. Oleg Kozlitine was the first Achterhoeker to enter the Tour de France in 1993, but that’s just a statistic, as the real interest in the world of cycling was only sparked when, on a sun-lit October day in Vlaanderen, Alexander Zwienokoerov won Achterhoek’s first Big Autumn Price. Their marine blue flag with its bright yellow sun and its eagle was hanging proudly in top.

Zwieno was welcomed as a national hero in the capital of Doetinchem, formerly Deutekom. He was granted a car and a furnished apartment by the government, the military promoted him to the rank of captain (in exchange for a few days of military training each year, he receives a monthly salary and later on, a state pension), and he was received by president Nazarbajev. Three years later, the festivities repeated themselves, but this time to honour the first Tour podium place in the country’s history.

All this lead to a close friendship between Zwienokoerov and former mayor Havermans, a former cyclist himself, who still maintains his condition on the bike. The two of them often go out for dinner together, and in between the dishes of sheep meat and horse steaks they dream of starting a third division team, consisting of Achterhoekers only, in order to prepare them for their search for a better future in Europe.

God of Achterhoek is enjoying the special treatment he gets in his motherland. Alexander never has to pay his parking tickets, and if he would get it in his head to go hunting for big game with his pals Ullrich and Klöden, all he has to do is file a simple request with the army and in no time he’ll have a helicopter at his full disposal. And when they top off their trip with a visit to the local disco in the evening, the music is stopped for a moment to announce that our blonde prince has just entered, stuff like that. Salutations that are only reserved for the great.
He’s 29 by now, the man with the blonde hair, blue eyes and boyish face. And rich, especially by Achtehoekse standards. A house in Rijswijk, a huge villa in the surroundings of Nice, some real estate here and there in Achterhoek: the little boy that applied for a position at the sports academy of Doetinchem at the age of 13 with the burning desire of becoming a pro rider certainly isn’t bad off, nowadays. It is that same craving for the luxury that he can afford now that helped him through the Spartan-like education at the academy. Zwieno and his 13 colleagues were given extraordinary harsh training; up to three times a day they gave everything they had in their young bodies, in series of continuous labour. One hour at the crack of dawn, a three-hour trip right after the first meal of the day, and then another 2 times, 60 minutes going into the red right after the obligatory resting period: an education that can either break or make a person.

The Amstel Gold Race, the Dauphiné Liberé, the Tour of Valencia, the Tour of Germany, the big Autumn Price, twice Paris-Nice and stage wins in just about every stage race of importance: the rider who traded Casino for Team Deutsche Telekom after some two years has been one of the world’s best for a while now.
Talent, power, character, money: Zwienokoerov has plenty of it all. Lance Armstrong might say that T-Mobile has too many captains and too few sailors on board, but the Germans aren’t afraid in the least that Zwienokoerov will jeopardize Ullrich’s chances for his personal gain. An Achterhoeker knows what obedience is.

Alcalá laat zijn benen spreken

Terwijl de hele wereld de oren laat hangen naar de grote mond van Lance Armstrong maakte de oude Raoul Alcalá vorige maand stilletjes zijn comeback in de Vuelta a Chihuahua. “Het is kwestie van mentaliteit,” zo verklaarde hij. In het shirt van de Mexicaanse ploeg Rica Berger fietste hij moeiteloos mee in het wiel van de latere winnaar Francisco Mancebo. "Ik ben zeer dankbaar voor de staat regering, voor de gelegenheid die zij heeft gegeven me terug en het is een eer voor het uitvoeren van een team Chihuahua, zal een sterke race en zeer moeilijk, maar kaste trekken door Mexico," aldus de 44-jarige Mexicaan op Google Translate. Alcalá, die nog vóór het tijdperk van 'het oude wielrennen' als enige bestand bleek tegen een infuus bedorven Intralipid, riep al zijn oude fans op om naar dedoodofdegladiolen te surfen en daar een stem uit te brengen: “Ik weet heb de ronde uitgereden niet helemaal heb ik toch wel verdienen ik denk wieleraar van het jaar.”

Yes, he can!

Washington Post - November 5, 2008.

As the whole world watched the one maverick being defeated in already historic elections, another still aims for the pinnacle in his own arena. Gert J.M. Schumelbarts may be behind in the polls, that does not mean he is defeated. For the Washington Post, Schumelbarts is the strong favorite to grab the title 'Bikerider of the year' for the third consecutive time. If he manages to do this, he will be the first rider to do so since Lance Armstrong was given these honours by the Austin Bikers in 2003.

Ah, and now we have mentioned His name. It cannot be a coincidence that the Boss is making his comeback in 2009. He must have seen that Schumelbarts, born on the same day, is still at the top of his game. Schumelbarts has had a very good year and will be hard to defeat, even in a popularity poll that is heavily contested and marred by slick tactics of his opponents.

But Gert's base is solid as a rock, and has grown strongly over the years. He has excelled in many different races, ranging from the classics in Flanders and Wallonia, to the big tours in France and Italy. The public knows this, and will not forget this. It is no incident when a rider is elected 'Bikerider of the year' by popular vote, several years in a row.

For the Post Schumelbarts's reign did not come as a surprise. Our cycling experts first mentioned his name as early as 1988, when he claimed a top position in the now forgotten 'Ronde van Wehl', then boasting a strong field of future champions.

But also other big names in the sport have pointed to the 'Red Master' as the talent to be watched in the years to follow. The great Peter Winnen, twice victorious in a grueling Alpe d'Huez stage, labelled Schumelbarts his successor when pushed for a name in 1992. When Peter Winnen asked Schumelbarts for an autograph, just several years ago when the latter was the most popular sportsman of his country, Gert did not hesitate and offered the old climber a fotograph and some kind words. Winnen told our reporter back then that "Schumelbarts is the best the sport has seen since Geddy Merckxelbarts hung his bike in the willows".

Peter Winnen, now an acclaimed poet, is not the only big name that supports Schumelbarts in these final stages of the elections. His teammate Beuk, Gert's roadcaptain and superhelper during the last Tour de France, does not stop once asked for Schumelbarts' qualities. "This man is the best thing that has happened to me. Gert motivated me to intensify my training and get the maximum out of my limited talents. He taught me to never give up, even after throwing up. A remarkable man, a pearl for the sport". Beuk is being too modest here. Schumelbarts allowed him to excel in minor races, picking up the big ones himself, but Beuk still had to defeat stiff competition. The same competition that is now trying to steal this season's crown from its legitimate owner.

With the polls still open for several weeks, nothing is lost for the Great Schumi, allthough he may have to start campaigning himself. His opponents know that they cannot defeat the most popular rider by leaving it to an objective public. They have started to throw mud, smear and dirt, in the tradition of the 'oude wielrennen' - a term coined by Maarten Ducrot, for which there is no equivalent in other languages. Gert is too much a gentleman to lower himself to those tactics, and will rely on his big fanclub and, like Obama, on the internet: "because there is a lot on it".

Schumelbarts wederom favoriet

In het jaar waarin het favoriete Nederlands XItal zich liet verrassen door een stel amateuristische Russen onder leiding van een Begeisterde Achterhoeker en het 'andere oranje' de heen-en-weer al weer te water kan laten, stelt de man met het meest(e) oranje haar van het peloton weer nadrukkelijk zijn kandidatuur voor de meest prestigieuze prijs van het seizoen.
De zogenaamde kenners en koffiedik-kijkers, alsook de beroepsgokkers zetten hun geld weer op de man die de meeste etappes won in de Tour (Beuk), de bolletjestrui in deze wedstrijd bemachtigde (Raul), de klassiekerkoning (Zwienokourov) of de meest constante rijdster van het hele pak, de diesel-diva Carina VDB.
Mis, mis, driewerf mis. Al deze pseudo-experts vergeten dat de prijs voor wielrenner van het jaar een publieksprijs is, en als altijd door de echte wielerliefhebbers wordt uitgereikt. Nu, twee weken voor het sluiten van de stembussen, wordt zichtbaar wat de volgers van het métier al hadden moeten zien aankomen: Schumelbarts heeft wederom de harten van de kijkers gestolen.
Schumi heeft ook dit jaar weer aangetoond dat het in de wielrennerij niet gaat om op het juiste moment je voorwiel voor het andere te schuiven, domme Adri vander Poel-achtige trainingsarbeid te verrichten, of de Cippolini-kledinglijn aan te schaffen. Het imago van deze volksheld is niet gekocht of gemaakt, Garrie is echt - een man van het volk. Zie hem daar fietsen - altijd dicht bij volledige instorting. Aanvallen op momenten dat anderen het verstandig vinden hun krachten te sparen. Een extra bruine boterham waar anderen een dubieus gelletje nuttigen. Een tandje erbij waar anderen het binnenblaadje van de triple inschakelen.
Een man als Schumelbarts levert stof voor de wielerpers. Altijd en overal. Het publiek lust er wel pap van. Een bloemlezing van de berichten van het afgelopen seizoen bevat onder meer een in de stromende regen op karakter uitgereden Amstel Gold Race, een bijna-dood-ervaring in de Zuid Hollandse duinen en bloedend opgereden Alpe d´Huez. Wat een buffel, wat een koning, wat een wielrenner. Van het jaar!

Wielrenner van het jaar 2008

De strijd is geopend.
De kanshebbers voor de prestigieuze titel wielrenner van het jaar in een notendop

Raul "Speedy" Gonzalez

+ Als snelste boven op de Alpenbeklimmingen die er toe doen
- veinst knieproblemen

Beuk

+ fietst met "het zwaard"
+ vaak de sterkste in eendaagse wedstrijden
- maar laat zich verrassen op de beslissende momenten (AGR door Zwieno, Alpe d'Huez door Raul)
- voor de dopingcontroles gevlucht naar ver weg

Zwienokoerov

+ onverslaanbaar in de sprint
+ voor de 2e keer winnaar grootste herfstprijs
+ heeft tijd om trui recht te trekken voor finishfoto AGR
+ als eerste boven op alle Giro-cols

+ wijkt niet voor hagel en bliksem
- demarreert tijdens de ravitaillering
- was in de Alpen nog net niet in topvorm
- heeft wel erg veel training nodig om te presteren

Schumelbarts

+ wordt tot nu toe ondanks alles altijd wielrenner van het jaar
+ laat zich op alpe d'huez niet afleiden door wat bloedingen
- mist die explosie op het end
- komt in vorm NA de grootste herfstrpijs ( voor het zesdaagse seizoen?)

Carina "vdB"

+ fietst Alpenreuzen met dubbele longontsteking
+ wielrenster van het jaar
+ in bezit van wereldsnelheidsrecord a 87 km/u
- laat de overwinning vaak lopen voor de jongens

Ronde van Frankrijk 2008 (2)

Dag 1, zondag 13 juli - Bourg d'Oisans-Deux-Alpes-Sarenne-Bourg d'Oisans

De proloog die geen proloog is. Prologen zijn immers kort en vlak. Dit was een monsterrit, voor renners die nog fit zijn. Aan de start drie man: Sindurain, Raul en Schumelbarts. Beuk nog onderweg vanuit Nederland. Ingecalculeerd te laat - geen Delgadootje. Tijden en punten nog buiten mededinging. Dit uit mededogen voor de laatkomer, die anders de achterstand nooit meer zou kunnen inlopen.

Doorkomsten op de cols:

Les Deux-Alpes (1e categorie)

1. Sindurain

2. Raul (à 2.00)

3. Schumelbarts (à 5.00)

Col de Sarenne (paardencategorie)

1. Raul

2. Sindurain (à 2.40)

3. Schumelbarts (à 29.50)

Dag 2, maandag 14 juli Bourg d'Oisans - Ornon - Alpe d'Huez - Bourg d'Oisans

De eerste dag van de Ronde, die dus eigenlijk voor de meesten al de tweede dag was. De geleerden zijn er nog niet over uit of dit een voordeel is voor degenen die rust hebben gehad, of voor degenen die al hebben kunnen inrijden. Voor de enige die rust had kwam in elk geval een oude bondgenoot weer om de hoek kijken: het voordeel van het gebrek aan parcourskennis (lees de verslagen van LBL 2005 en 2006 nog maar eens terug op deze weblog).

Tijdens de eerste kilometers van de eerste col, de Col d'Ornon, kon het wat dit dilemma betreft nog alle kanten op. Beuk kreeg de kop opgedrongen en begon z'n eigen tempo te rijden. Hij durfde niet om te kijken, bang als hij was voor de lachende gezichten van de meer ervaren jongens in zijn wiel. Na twee bochten dan toch eens stiekem onder de oksel doorgegluurd. Niemand! Zouden ze hem in de maling nemen? Gewoon doorrijden. Maar niet te hard, het is immers volstrekt onbekend hoe lang zo'n Alp eigenlijk is. Na een half uurtje gestaag doortrappen kwam dan toch de top in zicht. Deze Alp bleek ruim 11 km lang. Bij het omkijken was dit het beeld dat Beuk had:

Col d'Ornon (2e categorie)

1. Beuk

2. Raul (à 1.20)

3. Sindurain (à 4.50)

4. Schumelbarts (in Sindurains wiel)

Zo, de kop was er af. Best koud ook wel daarboven. Zeker als je zo lang moet wachten.

Maar goed. Het leek er op alsof de echte klimgeiten nog moesten opstaan. Hier fietsten immers mannen die de Dolomieten Marathon met succes hadden afgelegd. En een natuurtalent als Raul, met de tred (en het postuur) van Pantani. Kortom, de kaarten werden nog angstvallig tegen de borst gehouden. Het leek alsof alleen Beuk z'n troeven al op tafel had gelegd. En dat op een colletje van de 2e categorie. De beginneling!

Afdalen maar. Terug naar campingdorp Bourg d'Oisans om vandaaruit de klim naar Alpe d'Huez aan te vangen. Nu begonnen toch wel wat zenuwen op te komen. Hier was naar uitgekeken. En naar opgekeken ook. De berg wierp letterlijk zijn schaduw vooruit: hij kon vanaf de camping worden gezien. Het was dan ook gedaan met het geklets en geouwehoer. Benen werden losgemaakt. Gelletjes geconsumeerd. Nu zouden de kerels van de jongetjes worden gescheiden.

Aan de voet van de Alp (naar later bleek een paar honderd meter te vroeg) werden de uurwerken gelijk gezet. Het was nu man tegen man, man tegen berg en man tegen klok. Sindurain was hier de te kloppen man. Was hij het immers niet die een jaar eerder de schier onmogelijke tijd van 1:15 op de klok had gezet? Doe dus zoals hij doet, luidde het devies - al waren er ook weer slimmerikken die het routeboek hadden bestudeerd. Zij wisten dat de eerste paar bochten (lees: rechte stukken) het steilst zouden zijn. Toch ging Sindurain daar op kop rijden. Hij kreeg Beuk mee in z'n wiel. Deze moest wel, zou hij later verklaren. Als altijd had hij weer te zware versnellingen op z'n fiets gemonteerd. Om niet om te vallen moest hij die wel rondtrappen en een oude wielerwet leert dat als je een zwaardere versnelling met even veel omwentelingen ronddraait je sneller vooruit gaat. Ook op een Alp. Dat was dus meegenomen, al had Beuk hier wel de wetenschap dat het nog 14 km klimmen zou zijn. Raul en Schumelbarts, ook wel Peter Winnen genoemd, leken dus de slimsten van het stel te zijn, en begonnen in een eigen, rustiger tempo.

De klim naar boven was adembenemend. Letterlijk ook. Bij het dorpje Huez ben je er nog niet. Maar vanaf daar kan al wel de top worden gezien. Nog een kilometer of vier. Met het verlaten van Huez komen ook de eerste open stukken. Het is iets minder steil, maar als compensatie heeft de organisatie daar een stevige bries voor verzonnen. Tegen uiteraard. Beuk reed inmiddels alleen op kop, maar had op de open stukken goed zicht op de achtervolgende Raul. Die draaide z'n molentje nog soepel rond. Geen tijd om te verslappen dus. Bij het binnenkomen van Alpe d'Huez, de finishplaats dus, moet nog een kilometer of twee worden gereden tot de finishstraat. Die is wel bekend van tv, maar de route er naartoe niet. Sindurain had 's ochtends iets vaags gezegd over twee rotondes en dan links. Op hoop van zegen dus maar tussen de terrassen en skiwinkels doorgesjeesd. Zowaar een klein stukje vlak voor de mannen. Een rotonde. En nog een. En daar was dan dat prachtige stuk asfalt. De top was bereikt!

De bloemen waren voor Beuk, maar de tijd van Sindurain bleef staan. De uitdaging dus ook. Moe maar voldaan kon worden afgedaald naar de camping in Bourg d'Oisans. Pasta eten en bier drinken.

Alpe d'Huez (paardencategorie)

1. Beuk 1:15.30

2. Raul (à 2.00)

3. Sindurain (à 4.00)

4. Schumelbarts (à 6.00)

Dag 3, dinsdag 15 juli Lautaret-Galibier-St. Michel de M-Valloire-Galibier-Lautaret

Een prachtige dag om te beginnen aan de Koninginnerit. Beuk mocht zich na zijn inspanningen van de dag er voor hullen in de bolletjestrui. Dat legt extra druk op de schouders. De psychologische oorlogsvoering begon dan ook al vroeg. Maar Beuk voelde zich lekker. De kop was er af en hij was er niet gruwelijk afgereden door de erkende berggeiten. Dat gaf een boel vertrouwen voor een etappe die toch wel ontzagwekkend genoemd kan worden. Want ga maar na: vanuit St. Michel de Maurienne zijn het 35 gruwelijke klimkilometers terug naar de top van de Galibier. Een top die dan al een keer eerder beklommen is die dag. Bij 35 graden. Kortom, genoeg redenen om toch wat angst te hebben. Zenuwen ook, zoals wel bleek uit de valpartij van topfavoriet Raul, die zichzelf zo over z'n eigen stalen ros heentilde en kennismaakte met de kwaliteit van Frans asfalt. Goedgekeurd. Er kon worden gestart.

De eerste beklimming van de Galibier, vanaf de kant van de Lautaret, ging nog gemoedelijk en ontspannen. Er was tijd voor grapjes en voor foto's, gemaakt vanaf de fiets door Sindurain, en door spelersvrouw/fotograaf W. vanuit de auto. Binnen een mum van tijd was de top bereikt, terwijl deze toch 9 km verderop lag. Kortom, met de benen leek het wel goed te zitten.

Na een afdaling van 35 km wist iedereen wat er ging komen. Diezelfde afstand moest namelijk in omgekeerde richting worden afgelegd. Over de Col du Télégraphe terug naar de top van de Galibier. Gerrie Schumelbarts en Beuk begonnen vol goede moed tempo te draaien. Raul moest passen en Sindurain sprak zijn zelfkennis en ervaring aan die hem vertelde dat zijn terrein boven de bomengrens en onder de 25 graden is. Over zo'n 20 km dus. Gerrie had de sokken er goed in en trok Beuk mee de Télégraphe op. Raul wist echter halverwege aan te klampen, een Riisje toe te passen en vervolgens te demarreren. Klassewerk met Hans van Willigenburg. Beuk probeerde het nog, maar werd hier op waarde geklopt. Schumelbarts was in het bos.

Boven op le Télégraphe had Raul de tijd genomen om eens rustig te gaan zitten en te bekijken hoe het slagveld er achter hem uit zag. Dat was niet mals. De nummer 2 had al ruim 3 minuten aan de broek. Gelukkig gunde hij iedereen een colaatje op het terras in Valloire. Daar werd ook de gelegenheid aangegrepen om de lijdende Beuk (inderdaad lange 'ij' vandaag) verder het wak in te praten. Hij had naar Sindurain moeten luisteren: zware lichamen zijn niet gebouwd voor extreme temperaturen. Verdeel je krachten. Parijs is nog ver!

De verdere tocht naar de top van de Galibier was prachtig. Althans, voor wie daar oog voor had. Beuk en Schumelbarts namen daar onderweg de tijd voor, uitrustend op een rotsblok, of wandelend met de fiets aan de hand. Sindurain had zijn krachten beter verdeeld en haalde vanuit het achterveld de een na de ander in. Raul was net iets te ver voor hem, maar sprak hij vol bravoure: "als het nog vijf kilometer verder was geweest, had ik hem ook gepakt".

Col du Galibier (zuidkant, 1e categorie)

1. Beuk

2. Raul (à 0.20)

3. Schumelbarts (à 1.00)

4. Sindurain (à 2.00)

Col du Télégraphe (1e categorie)

1. Raul

2. Beuk (à 3.20)

3. Schumelbarts (à 5.20)

4. Sindurain (à 11.00)

Col du Galibier (paardencategorie)

1. Raul

2. Sindurain (à 4.30)

3. Schumelbarts (à 11.50)

4. Beuk (à 13.50)

Dag 4, woensdag 16 juli Bourg d'Oisans-La Bérarde-Bourg d'Oisans

Een tussenetappe, met één klim van de 2e categorie en een lange golvende uitloop. Wel ruim 65 km, de dag na de Koninginnerit en bij wederom 35 graden. Nu zou blijken hoe iedereen de helletocht van de dag ervoor verteerd zou hebben. Wordt Gerrie inderdaad beter naarmate de Tour vordert? Heeft Sindurain z'n krachten goed verdeeld? Heeft Raul misschien toch wel een beetje geleden op de flanken van de Galibier?

Het bleek uiteindelijk geenszins een tussenetappe te worden. Ook op een makkelijkere klim kunnen grote verschillen gemaakt worden, al zal het echte verschil gemaakt zijn op het vals plat richting La Bérarde. Ruim 10 minuten kregen Schumi en Raul aan de broek, terwijl de eerste nog verantwoordelijk was voor de eerste ontsnapping. Een ontsnapping die zeker kans van slagen leek te hebben. Uiteindelijk kwam toch Beuk weer bovendrijven. De inzinking van dag 3 was overwonnen.

La Bérarde (2e categorie)

1. Beuk

2. Sindurain (à 3.00)

3. Raul en Schumelbarts (à 10.00)

Dag 5, donderdag 17 juli Bourg d'Oisans-L' Alpe d'Huez (klimtijdrit, 14 km)

De laatste dag van de Tour. De strijd om de gele en de bolletjestrui ligt nog helemaal open. De dag begint hangerig. Twijfel bij sommigen. Moet er eigenlijk nog wel gefietst worden? Het is toch mooi geweest zo? Alle grote cols zjn beklommen. De bolletjestrui hangt om de schouders van de beste klimmer. Sindurain heeft z'n Alpe d'Huez record nog, en Garrie moet z'n knipperlicht nog repareren.

Maar bij echte wielrenners gaat het toch kriebelen. Ook al doen de benen pijn. Als je Alpe d'Huez kunt zien vanaf je terrasstoel, dan moet je er toch echt tegenop fietsen. Zeker als je weet dat een week er na de profs er overheen zullen komen. De koersbroeken werden dus weer aangetrokken. Het was inmiddels 4 uur. Een nieuw gevecht tegen de berg en tegen het uurwerk, al was het dan wel een tijdrit met gezamenlijke start.

Een waarlijk heroïsch gevecht ontspon zich tussen de twee matadoren die nog kans maakten op de bolletjestrui. Die de hele week de overwinningen onder elkaar verdeeld hadden. Wie had nog de meeste energie over? De eerste 10 kilometer werden gezamenlijk bedwongen. Na elke bocht nam de ander de kop over om deze na het rechte stuk weer af te geven. De fotograaf van Griffe maakte nog een foto met Raul en Beuk zij aan zij. Pas bij het begin van de dranghekken, op zo'n 3 kilometer van de finish kwam er tekening in de strijd. Raul pakte 100 meter voorsprong. Maar Beuk gaf niet op en hield het gat beperkt. Bij het binnenrijden van het skidorp zette hij aan. Hij wist, de etappe naar La Bérarde indachtig, dat zijn kansen op het iets vlakkere stuk zouden liggen. Maar dat wist Raul ook, en hij zette nog even flink aan. In het dorp wist hij zijn voorsprong zelfs nog uit te breiden tot zo'n 35 seconden. Het record van Sindurain was aan flarden gereden. Raul kroonde zich tot sterkste klimmer van de week.

Dat er een slagveld was aangericht bleek toen Schumelbarts de top bereikte. Althans, toen bleek dat voor de andere drie. Zelf wist hij toen al wat langer dat de man met de hamer hem op z'n neus had geslagen. Het klassieke Panasonic-shirt was van boven tot onder besmeurd met bloed. Hij was onderweg door een oude, tandeloze toverkol gereanimeerd. Op karakter bereikte hij nog fietsend de top. Het einde van een memorabele week kwam voor hem net iets te laat.

Alpe d'Huez (paardencategorie)

1. Raul 1.11.15 (nieuw record)

2. Beuk 1.11.54

3. Sindurain 1.15.00

4. Schumelbarts 1.21.24 (netto klimtijd dus excl. tijdverlies door bloedneus)

Eindstand bergklassement

1. Raul ..................... 103

2. Beuk .....................100

3. Sindurain ...............85

4. Schumelbarts ........80

Ronde van Frankrijk 2008

Bourg d'Oisans

Dit zijn ze dan, de helden van de Ronde van Frankrijk 2008.

Deze foto alvast als opwarmertje voor de verhalen die nog in de pen zitten.

Grootste herftsprijs 2008

Terwijl op 12 oktober 2008 het sprintersgilde zich bekommerde om de grote herfstprijs was het hoogste tijd voor de tweede editie van de inmiddels bij leven legendarische koers “De grootste herfstprijs”. Voorwaar geen koers voor koekenbakkers.
Ditmaal aan de start ditmaal 4 kleppers: Alexander Zwienokoerov, G. Schumelbarts (aka BooGERT), Raul, Carina.
Afwezig: witpuntcomslashnl (voor het laatst gesignaleerd ergens tussen koelkast en snekbar)
Beuk (te ver rijden)
Xander (last van van alles)
Vrinden van Raul (last van een overstroomde mailbox)

Vanuit Meerssen vertrok het gezelschap voor een tocht door schoon Limburg. En wat een wedstrijd was het weer.
Vanaf de start bleek Zwienokoerov volledig uit vorm (diarea-cha-cha-cha); had Carina last van conditieachterstand wegens net verwerkte longontsteking en had Raul sinds de Alpen nauwelijks meer gefietst. Kortom: Schumelbarts in een favorietenrol.
Vanaf Geulhemmerberg en Bemelerberg toonden het duo Schumi / Raul wie de goede benen hadden, waarbij Schumelbarts zoals altijd de tempobeul is die het pak aan flarden rijdt en Raul er de laatste meters overheen jumpt. En zo ging het verder.
Loorberg, geen tomatensoep, Camerig, Gemmenicherweg, Vaalserberg. Inmiddels was Carina “Diesel” vdB net op gang; wordt er weer gepauzeerd. Dat schiet natuurlijk niet op. De weg werd vervolgd via Vijlenerbos, Kruisberg, Eyserbosweg, Oude Huls. De ene keer wint Raul, dan weer Schumelbarts.

Op de Fromberg wordt het echt koers. Net over de top rijdt Raul zijn stuur in de poep. Zonder zijn beentjes omhoog zet Raul zichzelf en zijn fiets geparkeerd. De grootste herftstprijs wacht in principe op niemand, maar doet over technisch malheur ook weer niet al te moeilijk.
Onderaan de Fromberg is de lokale garage geopend op zondag. Tegen een nul-uren-tarief helpt de monteur van dienst Raul uit de brand en kan het gezelschap toch de Keutenberg op. Carina en Zwienokurov liggen al op apegapen. De matadoren vooraan spelen met elkaar en de concurrentie. Bovenop vindt een algehele hergroepering plaats en maken de kemphanen zich op voor de Cauberg.

In de rotonde voor de afdaling richting Valkenburg demarreert Zwienokoerov. Carina geeft zich direct gewonnen. Aarzeling in de gezichten van Schumelbarts en Raul. Wie hem gaat halen blaast zichzelf op. Schumelbarts en Raul gaan toch koersen. Aan het begin van de klim geeft Zwienokoerov zich gewonnen, meldt doodleuk dat het “leuk geprobeerd is”. Terwijl Schumelbarts en Raul tempo blijven draaien, blijft Zwienokoerov stiekem op 30m achter de kop hangen. 150 m voor de streep zet Zwienokoerov aan en plaatst een ultieme jump. Niet alleen laat hij Schumelbarts en Raul staan, ook passeert hij een willekeurige fietstoerist, die door het lint gaat (“tjonge jonge, moet dat nou” enz) bij het aanschouwen van deze even onrechtmatige als knappe zege van de inmiddels tweevoudig winnaar van de grootste herfstprijs. Chapeau en petje af. Raul en Schumelbarts worden gedesillusioneerd tweede en derde: dit had niemand zien aankomen. Had Zwienokoerov de hele dag verstoppertje gespeeld? Toch is podium in Valkenburg natuurlijk ook mooi.
Op naar het nieuwe wielerjaar.

Grote Prijs Carnaval

Op zaterdag 2 februari is de eerste editie van de grote carnavalsprijs verreden. Slechts twee klasbakken hadden zich voor het evenement ingeschreven. In alle vroegte werd vanuit een regenachtig Den Haag en een besneeuwd Voorburg de reis naar de start aan de Kastanjelaan te Doetinchem aangevangen.
Om 13.30 uur klonk het startschot. Het was zonnig, droog, maar koud en winderig. Gewapend met een 5-laags kledingpakket en handschoenen ging het peloton op weg. Via de gloednieuwe fietsbrug langs het spoor over de Oude Ijssel werd via het pittoreske Zeddam de eerste kuitenbijter bereikt: de klim naar de Molen langs de Kerk van Zeddam, in de volksmond ook wel "Klein-Elten" genoemd. Vedette Gert wees de weg en Beuk gaf geen krimp. Na de korte afdaling linksaf en daar diende de volgende, driekoppige hindernis zich aan: de drieheuvelenweg tussen Zeddam en 's-Heerenberg. Na twee heuvelen was favoriet Beuk de tel al kwijt. Hij herpakte zich echter op de derde heuvel en leidde het tweekoppige peloton door het centrum van 's-Heerenberg.
Toen was het tijd om naar het Dak van de Carnavalsprijs te trekken. In de verte doemde de kerktoren van Elten al op, hooggelegen op de onmetelijke berg. Via camping Brockhausen, over de smokkelroute, stormden we het centrum van Elten binnen. Daar werden we tegengehouden door enkele ambtenaren van dienst: in verband met een carnavalsoptocht was de stad nog een uur ontoegankelijk. Dit stimuleerde het tweetal tot een indrukwekkende omleiding: via Beek werd eerst Peeske van de lastige kant bedwongen. Halverwege sloeg Beuk een gaatje en bouwde dat uit tot een knappe 20 seconden. Boven lag in de berm een zekere hoeveelheid eeuwige sneeuw. We waanden ons op de Gavia. De afdaling was barbaars maar we sloegen ons er doorheen. Beneden werd direct gekeerd en werd Peeske nogmaals bedwongen. Ditmaal ging het complete peloton naar boven en werd geen echte strijd geleverd. Na de afdaling werd rechtsaf geslagen en zo kwamen we op de glooiende weg naar Zeddam terecht. In een straf tempo bereikten we de afslag naar Hotel Montferland. De coureurs wisten dat deze weg zou doodlopen maar herinnerden zich uit vroeger tijden de topsport die met name op de laatste 50 meter geleverd zou kunnen worden. Beuks herinnering en conditie bleken in betere staat dan die van Gert en zo sloeg hij een indrukwekkend gaatje. Gert werd bovenop zelfs uitgelachen, misschien ging dat wel een beetje erg ver, Beuk.
Afdalen, Zeddam, weer de drieheuvelenweg, Elten en daar bleek het nog steeds carnaval. Via een slimme omleiding konden we halverwege de berg alsnog de weg naar boven bereiken. Een mooi gevecht ontspon zich. Zij aan zij werd geklommen. Speldeprikjes van beide renners werden makkelijk opgevangen. Pas in het zicht van de midgetgolfbaan sloeg Beuk een gaatje. Bovenop rechtdoor, naar beneden via de verboden eenrichtingsweg. Beneden weer omgedraaid en daar sloeg Beuk dan toch eindelijk de definitieve slag. De taaie Gert moest diep buigen. Beuks voorsprong bovenop was ruim voldoende om de gele trui definitief aan te trekken.
Vanaf dit moment was het dalen en dan met de wind in de rug via Beek, Loerbeek, Kilder, Dichteren, Wijnbergen naar Doetinchem.
Zeventig zware kilometers zijn aan het seizoenstotaal toegevoegd. Laat die Gold Race maar komen.